sevirem. Eşidirsen sevirem. Gel menim yanıma, qayıdaq evvelki vaxtlara. Sen meni istediyin vaxtlara. Gel yanıma .bax bele ..sev meni..ah..” Atamın sesi kesilmirdi.Men ise onda uşaq idim yataq otağında neyin baş verdiyini tam derk elemirdim. Anamın da qışqırıqları başladı. O meni çağırırdı kömeye... Ele bilirdim ki , xesteliyine göre qışqırır. Dermanı getirende ise ele bir sehne gördüm ki , onu görüb deli olmamaq olmazdı. Atam xeste anamı zorlayırdı. Elimdeki stekan yere düşüb çilik-çilik olmuşdu. Anam qan qusurdu serxoş atam ise sanki bunu görmürdü, dayanmaq bilmirdi. Anam qışqırırdı: “Alçağ , namussuz, ölürem..redd ol... ölürem...” Sonra o daha da berk qusmağa başladı. Bütün bedeni esirdi. Atam yastığı götürüb onun üzüne basdı..Men ise donub qalmışdım. Mene sadece qıraqdan bu iyrenc hadiseni izlemek qalmışdı. Hemin gece anam öldü. Seheri gün hekimler gelende geceki hadiseleri onlara danışmaq istedim. Amma atam meni otaqda bağlamışdı. 3 gün o otaqda ac susuz qaldım. Qapı açılanda ise artıq anam yox idi. Onu basdırmışdılar. Men hele de bilmirem onun qebri hardadır. Anamın ölümü atama pis tesir etmişdi deye içmeyi azaltmışdı. Mene daha çox vaxt ayırırdı. Ona nifret edirdim amma başqa heç kimim yox idi. 7 il onunla qaldım. Herden meni döyürdü. Doğma atam oldugundan heç ne ede bilmezdim. 16 yaşım olardı. O, evin eşyalarını satmağa başlayırdı. Deyesen kimese borcu vardı. Çünki her defe iki-üç kişi evimize gelib onu hedeleyirdiler. Atam onlara yaltaqlanırdı, çay teklif edirdi, onlar da oturub çay içirdiler. Bezileri meni ters-ters süzürdü. Men uşaq deyildim, onların ne istediyini çox gözel başa düşürdüm. Hemişe onlar gedende atam nese verirdi. Bir gün televizor, bir gün maqnitofon. İş ütüye çatanda gördüm ki, artıq evde heç ne qalmayıb. O gece hemin kişiler bıçaqla geldiler. Men çay süzene kimi atamı divara sıxıb hedeleyirdiler: - Sen bizi hele yaxşı tanımırsan. Biz ele bele çıxıb geden deyilik. Eger bu gün veresi heç neyin yoxdursa onda balaca barmağını kesib

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 29 >>