bir de görüşeceyem. Ve o görüş son görüşümüz de ola biler. Helelik seni buraxırıq. Amma dostum sene nese demek isteyir. Sonra diger oğlan Nanenin başına 3 zerbe endirib lifti birinci mertebeye gönderi. 5 deqiqe sonra ise üz-gözü göyermiş Nane xanım liftin içinde tek oturub ağlayırdı. Qara kapüşonlu oğlanlar sanki qeyb olmuşdular. Eslinde onlardan heç biri Nane xanımın sinifinde oxumurdu. Amma Nane müellime sakit oturan, ya çox danışan, ya qeribe geyinen her bir telebede, her bir sinifde bileti çeken her bir oğlanda onları görecek. Ve cesareti çatırsa verdiyi sözü tutmasın. Sene danışılan heç neye inanma. Senin beynini uşaq nağılları ile doldurdular. Seni inandırdılar ki, bir gün Simurq quşu gelecek ve bizi qaranlıq dünyadan xilas edecek. Sen heç vaxt xoşbext olmayacaqsan. Çünki gözel pencere tekce şüşenin temizliyinden yox, hem de menzereden asıllıdır. Evin qapısını döymemiş qabaqcadan hazırlaşdım. Aha, demeli atam qapını açsa şille gelecek. Anam açsa üreyi gedecek – tez onu tutmalıyam ki, yere yıxılmasın. Bacım qapını açsa rahat eve gire bilerem. Amma deyesen en dehşetli variant oldu. Qapını NENEM açmışdı. - Ay köpey oğlu. Küçüy balası! Ay seni anan doğan yerde daş doğaydı. Gel beri, senin belin qırılsın. - Nene. - Kes sesini, murdar adam. Gör ne güne düşmüsen. Bunun üz-gözüne bax. Başın batsın senin, başın batsın. İt balası it. Haralardaydın? He, haralardaydın. Cavab ver. - Men getmiş... - Kes sesini cavab qaytarma, küçüy. De görüm hardaydın. - Men.. - Sus.. suss.. Sesin gelmesin. Boyunu yere soxum senin. Sözsüz ki, ses-küye atam geldi. Şille qaçılmaz idi. Sonra da o biri otaqdan ses eşidildi. Deyesen anam yıxılmışdı. Ne ise. Bir saata hamı sakitleşenden sonra başa saldım ki, heyatdan bezmişdim. Her gün eyni işleri görmekden yorulmuşdum. Özümü öldürmek isteyirdim. Ona göre de bir aylıq seyahete çıxdım. (Eslinde hemişelik çıxmışdım). Yolda çoxlu insanlarla tanış oldum. İstirahet eledim. Gezdim, dinceldim. (Ne Ayselden, ne de türmeden bir kelme de danışmadım). Bu
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç