gösterirdiler. Bezileri bizi dolayırdı. Bizim onlara sadece yazığımız gelirdi. Çünki dolamaq artıq her bir şeyi mehv olmuş insanlara mexsus xüsusiyyet idi. Evde bizi danlayırdılar, küçede söz atırdılar, mektebde cezalandırırdıl ar. Amma biz fikir vermirdik. Növbeti tapşırıq dilenmek idi. Her kes bir gün dilençi paltarı geyinib şeherin merkezinde dilenmeli idi. Bu bizim içimizdeki qüruru öldürürdü. Başa düşürdük ki , bizim öz hörmetimiz yoxdu, yalnız paltarlarımıza göre bizi sevirdiler. Dilenen gün bir qız da mene baxmadı. Her defe nahar etdiyim kafeye ise giren kimi qovdular. Men yeniden girmek isteyende qoymadılar. Onda men cibimden 100 dollarlıq eskinazı menecere gösterib dedim. Menim pulum var. İcaze verin nahar edim. Amma qarşımda duran düdük menim paltarımı gösterib dedi: - Bağışlayın, men sizi bu görkemde içeri buraxa bimerem. Bu o biri qonaqlara qarşı medeniyyetsizli k olar. Men sesimi qaldırıb dedim: - Medeniyyetsizli k olar? Bes o bar fahişesinin çılpağ baldırlarını qaldırmağı medeniyyetsizli k deyil? Ya o biri masada eyleşen bığlı daydayın eyilib ayaqqabısını silirmiş kimi fahişenin tumanına baxması medeniyyetsizli k deyil? Ya o yandakı mavinin geydirme döşleri medeniyyetsizli k deyil? Ya sizin işçilerin pullu daydaylara hesabda atması medeniyyetsizli k deyil? Belke menyudakı yemeklerin bezilerini üzbeüzdeki ucuz kafeden alıb burda baha satmağnız da medeniyyetsizli k deyil? Yoxsa burda eşşek kimi içib kişilikden, namusdan, qeyretden, ana- bacıdan danışan qaqaşların eve gedib analarını söymesi de medeniyyetsizli k deyil? Düdük, sözsüz ki, menim danışdıqlarımda n heç ne qanmırdı. Onun qulağının unitazı çoxdan tutulmuşdu. Heç bir sözün xeyri yox idi. Onda Azad meni kenara çekdi. Men bir az esebi idim. Azad dedi: - Gel bura vaxtını boş insanlara serf etme. Bu deqiqe ne qeder dostumuzun bize, bu sözlerimize ehtiyacı var. Sen ise qozbellerden yapışmısan. Bunu bir defelik yadında saxla. A deyir ki, Çürümüş odundan ocaq olmaz. Cavanların üzerinde işleyin. Yüz

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>