Azad Gürcüstanda Çingizle qaldı. Arazla biz qatara minib Bakıya qayıtdıq. Vağzalda Aslan bizi qarşıladı. Amma rengi tamam qaçmışdı. Ele bil ki, ne ise baş vermişdi. Bize baxıb dedi: - Uşaqlar, Abbası tutublar! Qulaqlarıma inana bilmedim: - Nece yeni tutublar? Kim tutub? Aslan dedi: - Siz Gürcüstana geden gün Abbası tutdular. Polisler onu mağazanı yandıran yerde apardı. Eslinde adam çox idi. Amma başda Abbas durmuşdu. Onlar da onu seçe bilmişdiler. 2 gündür türmededir. Sabah mehkemedir. Her şey sabah bilinecek. Ya azadlıq, ya 10 illik hebs. Araz dedi: - Yaxşı gedey Episentre hamıya yayaq. Aslan qışqırdı: - Delisen? Nece hamıya yayaq? Hamıya desek kütlenin qarşısını almaq mümkün olmayacaq. Onlar mehkemeye hücum ederler. Özün bilirsen ki, Abbası ne qeder adam sevir. Onlar öz heyatlarından keçerler ki, ona heç ne olmasın. Hücum ederler. Araz dedi: - Hücum etsinler de! Gör ne qeder terefdarımız var. Bu xeber yayılsa sabaha mehkemenin qarşısına bir milyon adam geler. Xalqın tezyiqi ile onu buraxarlar.. Aslan dedi: - Amma dövlet de var, yadından çıxarma. Onun ordusunun qarşısında bizim qara köynekliler heç nedir. İsteyirsen ki, bizi mehv etsinler? Hem de belke Abbası buraxdılar. Onlar da ağılsız deyil. İstemezler ki, xalqın bu qeder inandığı insanı tutmaqla özlerine olan etibarı itirsinler. Gelin gedek Episentre orada özümüz müzakire edek. Belke vekil tutaq? Gelin. Tez. Oturun maşına. Görek A ne deyir? Episentre çatanda uzun dehlizle A-nın otağına yollanırdıq. Otağın qarşısında diger uşaqlar növbeye düzülmüşdüler. Biz gözetçiden soruşduq ki, niye bu uşaqlar buradadır. Dedi A seçilmiş uşaqları bir-bir yanına çağırıb. Onlarla ne ise danışır. Hansısa bir işi tapşırır. Otaqdan çıxanların hamısı halsız veziyyetde qırağa çekilirdiler. Bezilerinin üreyi bulanırdı. Bezileri huşunu itirirdi. Demeli menim de huşumu itirmeyim A ile görüşe göre olmuşdu. Yeqin ne ise var idi. Natamam kitabımın vereqleri az qala çantamdan tökülecekdi. Birden arxadan kimse onları tutub saxladı. Men

[1] 2 3 ... 23 >>