dönende Ayseli gördüm. O mene baxıb dedi: - Ehtiyatlı ol. Men de ona baxıb ne deyeceyimi bilmedim. Son hefteler onu demek olar ki, görmürdüm. İndi ise biz üz- üze gelmişdik. - He, çox saq ol. Az qala tökülmüşdü... Aysel mene yene ters-ters baxıb dedi: -He, yeqin çox meşğulsan. Çantan yadından çıxıb. - He çantam lap yadımdan çıxmışdı. - Teki yaddan çıxan ancaq çanta olsun. Sonra getdi. Istedim onun yanına gedim, Araz meni çağırdı. - Anar, Anar, bura gel! A özü camaata deyib ki, sabah mehkeme olacaq. Ve o özü gedib Abbası çıxaracaq! Eşidirsen? A özü ora gedecek. Aslan dedi: - Yox olmaz. Tesevvür edirsen bu ne demekdi? A-nı görmek üçün hamı mehkemede olacaq. Bütün tv-kanallar çekecek. Bütün dünyanın gözleri bizde olacaq. Bu hadise vetendaş qarşıdurmasına getirib çıxara biler. Men bütün varlığımla söhbete qoşulmaq isteyirdim. Amma fikri Ayselin yanında idi. Döze bilmeyib Ayselin arxasınca qaçdım. Dehlizin sonunda ona çatıb elinden tutdum. Sonra üzünü çevirib dodaqlarından öpdüm. Amma gözlenilmeden sifetime yağlı bir şille deydi. Bu şille meni yuxudan oyatdı. Aysel deyişmişdi. O hemişeki Aysel deyildi. Men onun elinden dartıb sağdakı boş otağa saldım. Sonra özüm de girib qapını örtdüm: - Bu ne demekdi? Mene el qaldırırsan? Gic olmusan? - Men gic olmuşam? Cırığ-cındır paltarda bir aydı oyan buyana dolaşırsan. Elinde qara-qura sehifeler, bığ saqqal. Bir gün Gürcüstana hücum edirsiz, bir gün dükan yandırırsız... Men gic olmuşam? - Kim Gürcüstana hücum edir? Sen ne danışırsan? Aysel, canım bağışla, eger xetrine deymişemse. Amma özün görürsen hansı veziyyetdeyik. - Görürem Anar, görürem. Sen artıq meni sevmirsen. - Boş-boş danışma, seni hamıdan çox sevirem. Sadece... - Sadece vaxtın yoxdu he? Vaxtın yoxdu. Amma hansısa Çingize vaxt tapırsan, hansısa qızın üzünü yandırmağa vaxtın var. Axı niye bele oldu? Neye lazımdı bunlar? - Aysel, özün bilirsen ki, neye lazımdır. Azad cemiyyet. Beraberlik, Edalet, Azadlıq. Her kesin xoşbext olacağı bir sistem. - Var idi de. Evvel ele idi
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç