qaçırdıq. İşıqlar getdikce azalırdı. Dehlizin ise sonu yox idi. “ 1.Ürekleri döyündüren gün! 2.Nedir ürekleri döyündüren gün? 3.Ne bilesen nedir ürekleri döyündüren gün? 4. O gün etrafa sepelenmiş qaynaşan pervanelere benzeyer insanlar. 5. O gün didilmiş yun kimi olar dağlar. 6 Ağır çekili kimseler 7. razı qalacaqları bir ömre qovuşarlar . 8.Yüngül çekili kimselerse 9. uçuruma düşerler. 10 . Ne bilesen o ne uçurumdur ele ? 11 . Yanar bir oddur o uçurum. ( Quran’i Kerim “Qaria” suresi ) Bilmirem ne qeder qaçdıq. Amma o qeder yorluduğum hele yadıma gelmir. Biz qurtulmuşduq. Amma Abbası tapa bilmemişdik. Deyesen o içeride qalmışdı. Uzaqdan yene ateş sesleri gelirdi. Biz döngeni keçib ikinci pillekenlere çatdıq. Bu pillekenler yuxarı qalxırdı. Aslan bizi telesdirirdi. “Tez eliyin, Abbası çıxarmalıyıq”. Biz yuxarı qalxanda mehkemeden xeyli uzaqda yerleşen metronun içindeydik. Men heç bilmezdim ki, mehkeme zalından metroya gizli yol gedir. Camaatı iteleye-iteleye küçeye çıxdıq. İndi de eyni yolu geriye doğru qaçırdıq. Mehkeme uzun binaların arxasında qalmışdı. Ora çatmalıydıq. Yolda bir qrup HOST-çu bizi tanıyıb maşını saxladı. “Ey, Azad, Anar, bura gelin. Sizi aparaq”. Biz maşına oturduq. İki deqiqeye mehkemenin yanındaydıq. Böyük bir kütle polislerle elbeyaxa döyüşe girmişdi. Plakatların taxtası ile polisleri vururdular. Mehkeme binasını daşa basırdılar. Diger HOST-çular maşınları polislerin üstüne sürürdüler. Uzaqdan daxili qoşunların su maşını kütlenin bir hissesini yarmaq isteyirdi. Amma bizimkiler de geri qalmırdılar. Spirtli şüşe qabları polis avtomobillerini n üstüne çırpırdılar. Şeherin merkezi yanırdı. Qısa vaxtda kütle su maşınını herbçilerden aldı. İndi su maşını polislere teref yönelmişdi. Bakının böyük bir hissesi xaosa çevrilmişdi. Biz kütleye yaxınlaşmırdıq. Çünki onlara hücum emri vermemişdik. Belke bunu A etmişdi. Amma biz deqiq bilmirdik. Ona göre qıraqdan camaatın sakitleşmesini gözleyirdik. Polisler geri çekilirdi. Bu kütleni sakitleşdirmişd i.

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 23 >>