oradan çıxarmağın yolunu tapmışam. Menim mektubumu gözle. Heç ne eleme. Senin tabe olduğun qanunları senin kimi insanlar yazır. Sen onları sevirsen, sen onların tesirindesen. Sen onlardan qoruxursan, onlar seni sevir. Onlar seni sevirse demeli seni mehv edibler. Kazım dayının çoxlu pulu var idi. Yazıq Kazım dayı ömrü boyu eziyyet çekib bir teher üze çıxa bilmişdi. Kazım dayı yaxşı adam idi. Qohuma-qardaşa el tutardı, yetimleri oxudub adam eleyerdi. Oğlu Qoşqar ise atasına oxşamırdı. Qoşqar doğulandan pul içinde olub, ezab-eziyyetden xebersiz idi. Qoşqarın günü gecesi barlarda, restoranlarda, çimerliklerde keçirdi. Dostlarının yanında lovğalanıb, kasıblara yuxarıdan aşağı baxan Qoşqar atasının gül balası idi. Amma atası ona heç ne demirdi. Çünki Kazım dayı Qoşqarda öz itirdiyi cavanlığını görürdü. İsteyirdi ki, oğlu gencliyin dadına baxsın, kef elesin, eylensin. Oğlunun yaşında o daş daşıyırdı. Amma oğlu bu eziyyetleri görmemelidir. O Qoşqarın xoşbextliyini isteyirdi. Her il oğluna yeni avtomobil hediyye edir, her hefte 2000 manat cib xerci verirdi. Qoşqar da pulu sağa-sola xercleyirdi. En bahalı geyimler, en gözel avtomobiller, en cazibedar qızlar. Bir gün ona daha yaxşı bir şey teklif etdiler. Bu iynenin içindeki cennet idi. Onu damara vuran kimi Qoşqar dünyanın sahibine çevrilirdi. Bu ona lezzet eleyirdi. Qısa bir vaxtda Qoşqar narkotike alışır ve atasından daha çox pul almağa başlayır. Her defe Kazım dayı eve gelende oğlu onu qarşılayıb elinden öpür, qucaqlayırdı. Atasına onu çox sevdiyini deyirdi. Sadelövh kişi de inanırdı. Yuxuya gedende de oğlu gizlince cibinden pulları ekişdirib heroine xercleyirdi. Amma bu gün ata ile oğul tamam başqa veziyyetde idiler. Onlar qaranlıq bir otaqda üzbeüz duran iki direye qalın kendirlerle bağlanmışdılar. Ata ile oğul üz-üze durmuşdular. Ikisini de berk bağlamışdılar. Oğulun elinde tapanca da vardı. Tapanca iple Qoşqarın eline sıx bağlanmış, atasına teref tuşlanmışdı. Onu yere ata bilmirdi. Kazım dayı fikirleşirdi. Dünen

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 23 >>