düşmüşdüm. O ise kefi kök görünürdü. Son puluna aldığı siqaretin dadını çıxarırdı deyesen.. Qışqırmaq, onu saxlamaq isteyirdim, qurtulmaq isteyirdim, yaşamaq isteyirdim. Amma sesim çatmırdı. Yavaş- yavaş yox olduğumu hiss edirdim. Acı çekirdim. Meni bu qeder istekle alandan sonra niye bele incitdiyini anlamırdım. Axı men kiçik olanda atası ona demişdi ki, meni çox isteyecek, ezizleyecekler. Bunu dememişdi axı. Yox! Men ölmek, yox olmaq istemirem… Yooooox!… Az sonra oğlan yerinden ağır-ağır durdu. Meni yere atıb tapdaladı. O an canım çox yandı. Sanki heyatdakı uğursuzluğunun sebebi men idim. Sankiatasının xeste olmasının sebebi men idim. Sanki ailesinin ac qalma sebebi men idim. Sanki onu işden men qovdurmuşdum… Sanki insanlara olan bütün acığını menden çıxırdı.. Artıq men de lazımsız idim.. Adi tullanmış, tapdanmış, ezilmiş siqaret kötüyü idim. İnsanlar yanımdan keçerken mene nezer salmırdılar bele. Niye bura düşdüyümü, nece bu hala geldiyimi düşünmürdüler bele… Yağış ise yağmağa davam edirdi. Yalnız o mene teselli verirdi. Az da olsa ağrılarımı yüngülleşdirird i…
Cox pis oldum gozlerim doldu bele insanlarda var sanki siqaretin timsalinda insani tesvir edir
Maraqliydi sag olun...
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç