Yene bu sahil, bu qumsal...bu deniz.
Amma ne bu qumsalda eyleşmişem, ne de denizle derdleşirem. Denize de küsem, qumsala da...
Çünki,seni menden alıb aparan deniz sanki boğub öz sularında...seni de...sevgimi de...
Ve heç qaytarmaq fikri yoxdu deyesen.
Denizin qumsala getirdikleri zibiller,tullantılar ve kimlerinse artığıdı.Men nece gözleyim seni deniz qaytaracaq deye...axı sen ne zibil, ne tullantı, ne de kiminse artığı deyilsen...
Denizle barışacağım heç ağlımdan da keçmir.
Amma men esas qumsala küsmüşem ve belke de nifret edirem ona.Çünki lepelerin qumsala çırpılıb qum deneleri arasından süzülerek getdiyi kimi sen de heyatımdan gederken qumsal bend olub kesmedi yolunu...
Getme...qal demedi...
Sanki elbir idi denizle, ayırmaq isteyirdi seni menden...
İsteyine çatdı...gederken ne üreyimi, ne de sevgimi apara bilmedin özünle. Çünki seni qelbimle yox, ruhumla sevirdim...
Sevgimise apara bilmezdin, qopara bilmezdin meni menden.
Aparsaydın da cesedimi özünle sürüklemeli idin...
İndi men gelen gemilerin sahile gelmesini gözleyib seni görmeyi ümid etmirem.
Men mayak olub gelişini gözlemirem,men mayak olub getdiyin yollara işıq salmağa çalışıram ki, yolunu sehv salıb bir vefasıza rast gelmeyesen...
Rast gelibde mayak olmayasan MENİM KİMİ...
Vefasizlara Olum!
Dosime qo$uluram.hemcinin mende.
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç