Qorxurdum ki bu deqiqe qapini qiracaq. Birazdan ses kesildi.Deyen Saleh aynadan iwiglarin kecili oldugunu gorub evde heckes olmadigini duwunmuwdu.Ve getmiwdi. Beli...Biz bu geder yaxinken uzag idik... Artig biletler de hazir idi.2 güne ucurduq Moskvaya. Bu 2 günde Saleh her gun qapiya gelirdi ve her saniye zeng edirdi. Belke de 50 dene mesaj yazmiwdi amma men hec birini oxumurdum. Mene onun yalvariwlari üzür istemekleri yada ki yalanla dolu aciglamalari lazim deyildi... Men gördüyümü görmüwdüm.. Axwam idi.Sabax uçacaqdiq. Anamla men ewyalaramizi çamadana yerlewdirirdik ki kimse geldi.Men qlazokdan baxdim. Gelen Nermin idi.Cox eseblewdim.Qapi ni acdim -Senin ne iwin var burda??? Qarwima hansi üzle cixirsan? -Ilahe mene qulag as sonra ne isteyirsen de -Senin neyine qulag asacam eee? Olmaya sevgilin gonderib seni qapima? Siz nece eysik insanlarsiz!!! -Onun bura geldiyimden xeberi yoxdur Anam ses küye yanimiza geldi -Ne baw verir? Nermin: Menim gunahimdi.Bu olanlar hamisi menim gunahimdi... Qizi iteledim: Bir daha ne sen nede senin o sevgilin qarwima cixmayin! Hec olmasa özünüzden utanin ve meni rahat buraxin! Qapini cirpib qacdim otagima.Özümü pastele atib aglamaga bawladim.Mene ezab vermek xowlarina gelir... Anam yanima geldi.Tek qalmaq istediyimi dedim. Hele de Salehin bu qizla bir yerde oldugunu düwündükce ölmek isteyirdim. Bawimi qoyub yatdim.Bir an önce sabaxin gelmesini, ve bu weherden uzaglawmagimi isteyirdim...

<< 1 [2]