"Sevdiyim Bir Fahişә" ( Jassy A-ova) Hissә- 1 -Mene inanırsan? -Ayşe, yene başladın? -Sualımın cavabı bu deyil -Sene inanıram. Güvenirem. Seni sevirem -Men de Murad, men de Murad Ayşenin saçlarından öperek qoxusunu içine çekir. -Suallarım seni bezdirdi? Ayşe başını Murada teref çevirerek: - He? Bezdin? Murad Ayşenin saçlarını qarışdıraraq: - Bu hardan çıxdı? Onların söhbetini uzaqdan addımlayan balaca Amil pozdu. -Ayşeee... Ayşe başını Muradın qolları arasından qaldıraraq: - haa bu ne idi? Ayağa qalxaraq üstünü temizleyir. Murad çemenlikde veziyyetini heç deyişmeden: - Ne olduu? Amil onlara yaxınlaşaraq: - Ayşe, ana seni çağırır. Ayşe celd qaçaraq uzaqlaşır. Amil Muradın yanında oturaraq: - Ehh sus pulu vermirsen? Murad anlamamış kimi: - Nee? -sus pulu daa susmağim üçün. Gördüklerimi unutmagim üçün - deyib kinayeli gülümsedi. Murad qalxaraq: - Amilcikk mence pula ehtiyac yoxdu hәe? Çünkü artıq heçne xatırlamırsan düzdü? Yoxsa başqa cür unutdurmağa çalışacam. Amil qaçaraq: - Menn artıq unutmuşam. Baaax heçne bilmirem. Murad başıni yellәyәrәk gülüm,sәdi: - Eynәn Murad әmisi... Ayşә tәnginәfәs halda hәyәtlәrinә çatdi. - Ana, mәni buyurmusan? Füruze xanim әllәrini çirmalayib: - Ayşә, tövlәni tәmizlәmәyivi tapsirmisdim ama tәmizlәnmiyib. - bu dәyqә tәmizdiyәrәm. Gülşәn salmişdi çәnәsinin altina başım qarişıb. - O Gülşәnә de atan deyir 1 aydan sonra toyu elәmәy istiyiriy. Ayşә qizararaq başini aşaği saldi: - Ana, mәn... - tövlә! "Gәlmişәm otağına Oyadam sәni gara gilәm Nә gözәl xәlq eylәmiş Yaradan sәni gara gilәm Götürüb mәn qaçaram Aradan sәni gara..." Ic cәkәrәk әlindәki süpürgәni yerә tullayib göz yaşlarini sildi Ayşә. " Kaş ki anama yalan demәsәydim. O da acilamazdi mәni. Hәm mәn sәhv heçnә elәmәdimki..." Şirin gülümsemesi ve ince beden quruluşu gözelliyinin sübutu idi. Kendin en gözel qızı olduğu kimi hem de ağıllı bir qız idi. Sadece orta tehsilli idi. Kendde oxumağa çox fikir verilmirdi. Murad da orta tehsilli idi. Amma kendin en varlı sakinin oğlu idi. Ayşe onun

[1] 2 >>