Sәhәr açilmiş, vә bugün heç kim üçün o qәdәr dә ürәkaçan olmamişdi. - Murad zәng vurmuşdu. - O alçağin adini çәkmә yanimda! - Leyla, sәncә biz bu qiza lazim olduğundan çox diqqәt yetirmirik? Muradi da başa düşm... - Mәn başa düşmürәm. Mәn sevdiyi qizi döyәn kişini başa düşmәk is tә mi rәm! Kişini, Vüsal, Kişi! - Xәstәmiz oyandi. Vüsal vә Leyla bir- birinә baxdilar. - Görә bilәrsiz. - Mәn burdayam. Leyla Vüsali dinlәmәdәn otağa daxil oldu. - Ayşә... Ayşә gözlәrini bir nöqtәdә cәmlәşdirmiş vә heç bir reaksiya vermirdi. Üzündә göylüklәr var idi, dodaği partlamiş üstәlik qolu da çixmişdi. Leylanin onun bu halina urәyi yanirdi. - Ayşәm, nolar bir söz de. Qişqir, ağla, bağir, çağir ama belә susma. Leyla Ayşәnin әlini tutaraq yatağinin kәnarinda oturdu. Ayşә nәhayәt piçildayaraq: - Mәnә inanmadi... - Nә? - İnanmadi. İnanmadi mәnә. İnanmadi. Leyla Ayşәnin bu halindan qorxub daha da üstünә getmәdi. Bu zaman Vüsal qapidan boylanaraq piçildadi - Leyla, 1 dәqiqә çixa bilәrsәn? Leyla heç nә demәdәn otaqdan çixdi. - Leyla, Murad bizi axtarir hәr yerdә. Elә Ayşәnin valdyenlәri dә... - Öldürәcәklәr onu - Dәlisәn? Bu qәdәr dә elәmәzlәr. - Qizin halini görmürsәn?! Biz orda olmasaydiq nә olacaqdi? Döyә-döyә öldürәrdilәr! - O bütün bunlari gözә almaliydi! - Vüsal, sәn Muradin tәrәfindәsәn ya? - Sakitlәş, Leyla! Murad burda olduğumuzu mütlәq öyrәnәcәk, elә indi şәhәrә getmәliyik. Kәnddә hәr kәs dünәn baş verәn biyabirçiliği danişirdi. Ayşәnin ailәsi, Muradin ailәsi Ayşәni axtarirdi. Murad bu mәsәlәni qeyrәt mәsәlәsi elәmiş vә bunun hesabini Ayşәdәn soruşmali idi. Heç ağlina başqa ehtimal gәlmәmişdi. Heç " Ayşә elәmәz " deyә düşünmәmişdi. Hәr kәsin bu barәdә danişmasi onu daha da qәzәblәndirirdi . Artiq Ayşәni Leylagilә gәtirmişdilәr. Leylanin ailәsi xaricdә yaşadiğindan Leyla bu evdә tәk yaşayirdi. Ayşә üçün qardaşinin otağini hazirladi. - Heç nә danişmir. Vusal divanda oturaraq: - Leylam, sәncә biz doğru hәrәkәt eliyirik? Qizi götürüb evimizә gәtirmişik. Nә vaxta qәdәr burda qalacaq?

<< 1 2 [3] 4 >>