heçnә demәdәn gülümsәdi. Sәlimin gözlәrinә baxmağa utanirdi. - Tortumuzu yeyәk bәlkә? - Mәn çay hazirlayim. - Öpüb? Bu Sәlim dә lap ağin çixarib. Leyla Vüsali önәmsәmәdәn: - Ayşә hәqiqәtәn sevilmәyә layiqdi. - Bәs o? O sevir Sәlimi? - Mәncә... Yәni sevmәsәydi Sәlimi peşman eliyәrdi. - Muradin toyuna getmişdik, gör indi nәlәr oldu. - Hardan haraa... Vüsal gәlәn telefon zәngi ilә Leylanin ofisindәn çixdi. - Ayşәm? - Nә? Ayşә tәәccüblә Sәlimә baxdi. - Ayşәmmm Ayşә heçnә demәdәn mәtbәxi yiğişdirirdi. - Gәl gәzmәyә gedәk-Sәlim boşqabdan götürdüyü almani dişlәdi. - Hara? - Hara isdәsәn. - Axi tanimiram. - Sәni çox gözәl yerә aparacam. Sәlim Ayşәnin әlindәn tutub mәtbәxdәn çixardi. - Mәn üstümә bir şey geyinim gәlәcәm. Ayşәnin yanağindan öpüb yuxari qaçdi. Ayşә gülümsәyәrәk Sәlimin arxasinca baxdi. Qapinin üzәrindәki açarla qapini açdi. - Leyla, Murad gәlib şәhәrә. Leyla oturduğu stuldan cәld qalxaraq: - Nәә? Nә vaxt? - Dünәnnәn gәlib, Ayşәni axtarir. - Kim dedi? - Atasi idi. Sәlimә de sәn. İnanmiram tapsin. Leyla әlini alnina qoyub hәyәcanla: - Lәnәt olsun, Ayşә dünәn görmüşdü. - Harda? - Evin yaninda. - Cәld Sәlimә xәbәr elәmәk lazimdi. Ayşә kafenin pillәlәrindә oturmuş, fikrә getmişdi. Sәlimi sevdiyini qәbul etmişdi artiq. Bundan sonra Slәimlә xoşbәxt olmaği düşünürdü. - Ad günün mübarәk, Ayşә! Ayşә diksinib qarşisina baxinca gözlәri az qalsin hәdәqәsindәm çixacaqmiş kimi oldu. Ayağa qalxaraq: - Ssәn! - Elә bildin, yaxandan düşәcәm?! Yoc әzizim sәnin әzrayilin olacam. - Mu Muradd... Mәn günahsizam. Mәn mәn ... Ayşә gözlәri yaşli, qorxudan titrәyirdi. - Sәnin kimi fahişәlәrin yaşamaği günahdi. Sәnә gprә kәnddә hami barmaqla göstәrir! İyrәnirәm sәnnәndә, sәnә sәrf elәdiyim sevgimә dә. - Ayşә geriyә dönüb qaçmaq isdәrkәn Murad onun qolundan tutdu. Cibindәn çixardiği bişaği Ayşәyә sancdi. İkinci dәfә sancmaq isdәdikdә artiq küçәdәki piadalar tәrәfindәn ifşa olunmuşdu. Sәlim üzündә xoş tәbәssümlә Ayşәni axtarirdi. Şüşәli qapidan çöldәki çaxnaşmani görüb çölә qaçdi. Qapida

<< 1 [2] 3 >>