Bacariqsiz... - İfritә... - Özünsәnn... Ayşә evә keçib otağina getdi. Sәlim isә Leylaya süfrә hazirlamaqda kömәk edirdi. Ayşә әynini dәyişib yatağina oturdu. Artiq vaxti gәlmişdi hәqiqәtlәrin. Hәr şeyi planlamişdi Ayşә. Günlәr bir-birini әvәzlәyirdi. Ayşәnin Muraddan boşanmasi gerçәklәşmişdi artiq. Ayşә bugündәn etibarәn kafedә işlәyә bilәcәkdi. - Sәlim, mәn oxumaq isdiyirәm. - Nә? - Mahni oxumaq isdiyirәm. - Sәlim gülümsәyәrәk sәhnәnin yanindaki noutbuku götürdü. - Bu mahni Leylanin sevdiyi mahnidi. O qәdәr qulaq asibki әzbәrlәmişәm artiq. - Bәlkә oxuyasan artiq? Ayşә asta addimlarla sәhnәyә yaxinlaşdi. Mikrafonu әlinә alib nәfәsini dәrdi. - Tenin sinmiş yastığıma Dün gece terk etmeden önce İçimde bıraktığın acıyla Kokunla uyudum bu gece Pembe bir mezarlık gördüm rüyamda Aşık cesetler şekerden tabutta Gezinirken ciğerim doldu bir anda Çürük çilek kokusuyla Kalbi atan ölü bedenlerdi hepsi Hepsinin başında birer ölüm perisi Soluk birer pembe gül kokluyorlar Karanlıkta Affet bu gece ölmek istedim Pembe bir mezarlık olmak istedim Karanlığı elimle bölmek istedim Seni çok özledim Çok istedim bu gece kendimi asmak Ellerimle kendi mezarımı kazmak Elimden gelen oturup evimde Sana şarkılar yazmak... Sәlim bu müthiş performansa heyran qalmişdi. Ayşә alqişlarla sәhnәdәn endi. - Ayşә sәn möcüzәsәn. Ayşә mәtbәxә qaçib üzünә su çilәdi. Sanki hәyatinin son günlәri idi vә bunun dadini çixarirdi. Sәlimi görәn kimi heçnә düşünmәdәn boynuna atildi. Sәlim bu ani hәrәkәtdәn çaşsa da o da bәrk- bәrk qucaqladi. Sәlim Ayşәni özündәn arlayib dodaqlarina gömüldü. Ayşә nәyinki Sәlimә qarşi qoymaq, hәtta Sәlimә qarşiliq verirdi. Sәlim bugün daha da xoşbәxt idi. Bugün Ayşәyә evlәnmә tәklifi edәcәkdi. Mәtbәxә keçib bir şeylәr yemәk istәrkәn gözü soyuducudaki maqnitә ilişdirilmiş mәktuba sataşdi. Kağizi açib oxumağa başladi. " Mәnә heç kim inanmazkәn siz inandiniz. Sәn inandin. Sәn mәni çox sevdin, Sәlim. Mәn sәnin sevginә layiq deyildim, bәlkә dә... Mәn sәnә aşiq oldum. Amma mәnim bir hәyatim

<< 1 [2] 3 >>