yayındırdığı gözlere baxaraq "Axı niye? Niye yalan deyir mene?" bu suallar onun beyninde fırlanmağa başladı. Birden qerara geldi:
- Sevinc sen ki, mene düzünü demirsen, onda gedirem Arifegilden size zeng etmeye. Qoy, qaynanan mene desin görüm ne olub.
- Dayan! Ana, getme.
Sevinc heyecanlandı. Amma anasına neçe gün yalan deyecekdi ki?
-Gel her şeyi danışım. Amma bir de zeng etme o eve. Xahiş edirem.
Sevinc anasının ellerinden tutub divanda eyleşdi. O ana kimi yaşadıqlarının hamsını danışdı. Vahidin Rusiyada evli olmağından, hetta iki qızından, qaynanasının sözlerinden ve nehayet Vahidin zenginde dediyi son sözlerine kimi her şeyi danışdı.
-Aman Allah! Qızım, sen ne danışırsan bele? Gör, yazıq balam neler çekib. İlahi sene şükrler olsun. Sen ki, balamı sağ-salamat o evden xilas edib mene çatdırmısan. Sene şükürler olsun.
-Ana, ne danışırsan? Yaşadıqlarımdan sonra hele üstelik şükr edirsen?
-Elbette, qızım. Allaha her anımız üçün şükr etmeliyik. Senin yaşadıqların, acıların hamısı qismetdir. Düşün ki, bundan da pis ola bilerdi. Bax onda Allaha her gün şükr edersen ki, ne yaxşı ki, zamanında senin gözlerini açdı. Belke, sen onunla heç xoşbext olmayacaqdın da... Axı bu iki ilde seni xoşbext ede bilmeyib. Sense hey arzusunda olduğun övladı gözlemisen. Şükr ele, qızım, şükr ele. Her şey üçün şükr ele.
-Ana, iki il arzuladım dua etdim. Övlad istedim. Mene onu vermedi. Eksine ailemden etdi. Vahidin evli olduğunu öyrendiyim an heyatım söndü. Onun mene "Get atan evine bir de qayıtma. Onsuz da uşaq da olmur. Get yaşa heyatını. Unut bizi. Yığışdır neyin var get. Gelende seni gözüm görmesin."- sözünden sonra ise içimdeki inamım etibarım, sevgim öldü. Başa düşürsen? Bu vaxt darvaza açıldı:
- Dilare, xala! Evdesen? Terlanın şalvarını tikmisense, ver aparım geyinsin. İşe gecikir.
Beli, bu Arife idi. Terlanın anasının gözüne girmeyi bacarmışdı. Artıq o, esger gelib Sevincin ere getdiyini öyrenende aylarla qelbinde yas saxladı. Sevinci çox sevirdi. Tezlikle bir işe

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 40 >>