birden kimse onun haqda nese danışar. Lazım olsa ağzının payını verer. Amma Sevinc heç yere çıxmırdı. Kimse onu görmürdü. Cemi iki defe anası ile tikilmiş paltarı sahibine vermeye gedende görmüşdü onu uzaqdan. Ondan sonra çıxmamışdı heç yere. Heç gedesi yeri de yox idi axı.
Vahidin evini terk etdiyi günden artıq iki hefte keçirdi. Sevinc seher yuxudan oyanar-oyanmaz başı herlendi. Dilare türke-çareler ile ona kömek oldu. Amma hardansa gelen yumurta qoxusu onun üreyini bulandırdı. Özünü gücle çöle atdı. Medesi qaynıyırdı. Dilare ne baş verdiyini anlamırdı. Birden qonşuluğundakı hekim Cemile xanım yadına düşdü. Ele Sevinci o veziyyetdece qoyub hekim arxasınca gede bilmezdi. Ağlına geldi ki, küçeden keçen bir tanış olsa, etibarlı biri ona tapşırsın hekimi çağırmağı. Bele de etdi. Qaçdı darvazanı açdı. Küçeden Terlan keçirdi. Ne etsin qızının halı pis idi. Mecbur qaldı. Hem de Terlandan etibarlı kim ola bilerdi ki.
-Terlan, oğul! Sevincin halı pisleşib. Sen Allah get Cemile xanımı bize getir.
- Sevince ne olub, Dilare xala?
- Bilmirem bala, suala tutma. Get Cemile xanımı tez getir. Terlan işe getmek üçün çıxmışdı evden. Amma Sevincin sağlamlığı ona işinden de vacib idi. Odur ki, gözünü bele qırpmadan Cemile hekimin evine getdi.
-Ana, götür burdan yumurtanı. İyrenirem.
-Qızım, her seher yumurta yeyen sen deyilsen? Niye iyrenirsen?
-Başım partlayır. Uzanmağa gedirem.
-Uzan qızım, uzan! Cemile xanım da indi gelecek. Terlanı gördüm küçede. Dedim. Getdi getirmeye.
-Nahaq yere. Men artıq yaxşıyam. Terlan da işinden oldu indi.
-Hanı xestemiz?
Şirin dil Cemile hekim tenginefes girdi içeri. Terlan da onunla beraber. Amma bir an içinde Sevincin solmuş benizini görüb ürkdü. Daha qelbi dözmedi. Tez ordan uzaqlaşdı.
- Sevinc! Qızım, ne oldu sene?
- Bilmirem, Cemile xanım! Oyanan kimi başım herlenirdi. Sonra üreyim bulandı.
- Aha. Bes quzu bala, de görek üreyini ne bulandırdı?
- Hm, Cemile xanım bu her seher yumurta yeyen adam bu gün deyir yumurtadan üreyim

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 40 >>