rastlaşana kimi aile qurmamışdı. İsteyenler, elçi gelenler çox olsa da yalnız oxumağı seçmişdi. O da atasız böyümüşdü. Sevinc kimi. Amma Sevincden ferqli olaraq Fidan oxumuşdu. Ali tehsilli diş hekimi idi. Lakin Vahid onu işlemeye qoymurdu. Hem maddi sıxıntıları olmadığından, hem de Meleye baxsın deye. Evliliklerinin ilk 6 ayında evde oturmağa razı olsa da, sonra razılaşmadı. Her Vahid gelende mübahiseleri, söz-söhbetleri olurdu. Nehayet Vahid onun işlemesine razılıq verdi. Fidan üçün bu ilk "uğur" idi. İşledikce qazancını anasına gönderirdi. "Kend yeri olsa da, şerayiti olsun!" -deyirdi. Onsuz da Vahidin onun puluna ehtiyacı yox idi. O Rusiyadakı xanımından ayrılmışdı. Buna baxmayaraq orda işlemeye davam edirdi. Her ayın 20 gününü Rusyada yaşayırdı. Qalan on günün ise Fidanla ailesi ile keçirirdi. Nadejdadan ayrılmasını Fidan teleb etmişdi. Hem de sadece qızlarını görmek üçün Rusiyada olanda heftede iki defe gederdi. Özü de onlarsız çox darıxırdı. Amma bir defe de olsun Sevincin Melekden ayrı qaldığı günlerde ne halda olduğunu, neler yaşadığını düşünmedi. Artıq bir ilden çox keçmişdi ki, Sevinc Meleyini görmürdü. Onun qol bağını her gün qoxulayıb sinesine sıxardı. Arife ile de çox danışmazdı. Her şeyin günahkarı kimi baxardı ona. Sadece anasının xahişi ile susurdu. Ona qarşı kobudluq etmirdi. Qızının adını "Melek" qoyduqlarını öyrenende çox sevinmişdi. Amma bu gün onun bir yaşı olacaqdı. Körpe balasının bu güne kimi neler yaşadığını nece böyüdüyün görmeden. Her ay Esmerin yazdığı mektublardakı setrlerden gözünde çanlandırırdı. esmer söz vermişdi ki, ad gününde Sevinc üçün Meleyin şeklini çekib gönderecek. Esmer Sevincin sedaqetine inanırdı. Özü de bilmirdi niye. Amma bilirdi ki her ana balası üçün canından bele keçmeye hazırdı. eyer Vahid 3 ay içinde evlenmeseydi, özü gedib Sevinci eve geri getirecekdi. Meleyin ad gününde Her kes körpenin başına toplaşıb tebrik edirdiler ki, Fidan kenarda odlanırdı. Onun da uşağı olsun istiyirdi. Meleyin her gülende yanağının

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 40 >>