sene!
- Buraxmaram. De görüm sen bunları hardan uydurmusan? Utanmırsan xalxın qızına, gelinine leke yaxırsan? Eclaf!
Terlan Mirzeye bir zerbe vurdu. Burnu qanasa da yere yıxılmadı. Masalardan birinden tutub ayağa qalxdı.
- Dayan, Terlan! Bu sözü men çıxartmıram. Bütün kend bilir. Sen onunla eşqbazlıq edirsen. Eri de xeber tutub boşuyub onu. Uşağı da elinden alıb.
-Eclaf!
Terlan bir zerbe daha vurdu. Mirze yere serildi. Taqeti olmadı yeniden durmağa. Terlan hirsinden deli kimi idi.
- Menim ona bir defe pis niyyetle baxdığımı görmüsüz? Nankorlar! Alçaqlar. Arvad kimi qiybet edirsiz. Camaatın anasına, bacısına, gelinine söz atırsız. Lekeleyirsiz. Kim uydurub bunları? Kim? Sevinc yoldaşımın refiqesidir. Ona bir insan kimi kömek etmişem. Sadece budur. Aramızda ise heç bir zaman heç ne olmayıb. Salam-sağoldan başqa.
- Bunu biz uydurmuruq! Terlan, bütün kendin arvadları danışır sizin sevgi marecanızdan.
- Ne dedin, Cefer?
Terlan bir zerbe de Cefer ilişdirdi. Özünü olduqca pis hiss edirdi. Bir an içinde eşitdiklerine döze bilmirdi. "Yeni Vahid buna göre Sevincle ayrıldı?"
Cefer, ust başını düzelde düzelde dedi:
- Sen indi bizim her birimize bir zerbe vuracaqsan? Bunu bütün kend danışır.
- Kim? Kim danışır? Gelsin çıxsın qarşıma. Kim?
Terlan qışqıra-qışqıra öz küçelerine getdi.
- Deyin de? Deyin kim danışır?
Bütün sakinler, gelinler, qızlar, qaynanalar, qaynatalar, oğullar, hamsı küçeye çıxdı. Terlan qışqıra-qışqıra soruşurdu:
- Kimdir bize leke yaxan? Kim deyib bunu size? Kim?
Arife Terlanın sesini eşidib çöle çıxdı. Bütün qonşuların Terlanın dediklerine tamaşa etmesine pis oldu. Terlan ise susmurdu. Küçenin ortasında var qüvvesi ile qışqırırdı. Sevinc de evde diksindi.
- Bu kimdir? Ana eşidirsen?
- He, bala! Deyesen Terlanın sesidi.
- Ne deyir axı? Niye qışqırır?
- Ne bilim? Başım çıxmır. Gel gedek baxaq görek? Belke içib?
Her kes sanki tamaşaya çıxıbmış kimi küçe ortasında qışqıran Terlana baxırdılar.
- Terlan havalanmısan? Gel eve. Ayıbdı.

<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 40 >>