bir terefden ustume gedirdi. Rufet ise oz nevazishini gosterirdi. Gunde neche defe zeng edib her shey ile maraglanirdi. Artig bir gerar vermeli idim. Ancag neyise gozleyirdim. Neyise yox... kimise...
Gerari gebul etdim. Heyatimi deyishmeyin vaxti idi. Rufet novbeti defe zeng etdikde ordan burdan danishirdig. O yene sohbeti acdi.
- sen nece de nazlisan . ,- gulumsayirdi.
- nazli niya?
- 10 gundu bir sozu deye bilmirsen. Men de guldum.
- eslinde.. fikirleshirem ki, surunduyun yeterdi , men raziyam. ,- budur "he" demishdim.
Bu "he" menim neche-neche arzularimin ustunden xett cekse de, Rufetin menimle birge olan arzularinin bashlangicini vermishdi.
Heyatimin donush nogtesinde idim. Sevmesem de , sevilirdim.. zamanla duzeler deyib , heyatima davam etdim.
Aileler bu hala chox sevindiler. En chox anam rahatlamishdi. O Konlumun Zaurda qaldigindan narahat idi.
Zaur... yadimdan chixmishdimi? Yox. Onun 1 ildeki sevgisi mene illere bes eder. Ureyimin derinliyinde gizlatmishdim onunla olan umidlerimi.
Rufet ile herimiz oldu. Nishani da iyunun ortalarinda edeceyimize gerar verdik. Bashim hem hazirliglara, hem ders ve imtahanlara garishdigindan geceler fikirleshmeye bir o geder de zaman qalmirdi.
Rufet evveller mene yaxin idise, indi artig chox dogma olmushdu. Mene yaxshi davranana men nece pis davrana bilerdim?
Nishan yaxinlawdigca heyecanim artirdi. Bu muddet erzinde Rufet meni derse , imtahana, eve ozu aparib getirirdi. Calishirdi ki her bir vaxt yanimda olsun. Oyreshmishdim buna. Ancag o gigilcim.. o hisslerim yox idi. Ne ede bilerdim ki.. Rufet elimi tutsa da, bundan artigini etmirdi. Belke de zaman verirdi mene, belke hiss edirdi ki hazir deyilem.. bilmirem.
Nishan gunu nedense gozum telefonda idi. Ozum ozumu danlayirdim. Rufetle nishanlaniram, aglim Zaurdadir..
Nishani garishig hisslerle yola verirdim. Ayla da bunu hiss edirdi. Rufet ise ele basha dushurdu ki heyecanliyam.. eslinde ozum de her seyi heyecanin ustune yixirdim. Cunki il yarimdi

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 41 >>