Gozlerini achanda Milana gorur ki, evindedi. Elya da yaninda. Elya hech ne anlamirdi. Milana Raximin dediyi sozleri fikirlewirdi. O da ezab chekir. Hech biri dostlarina hech ne deye bilmirdi. Kenardan ise her wey tamam ferqli gorunurdu. Bu sirr, bu gunah onlari icheriden mehv edirdi… Elya: Ali deyir ki, Raximi tanimaq olmur. Milan, sen ne etmisen? Belke nese bir hereketin onun qelbine deyib? Aliyle mewqde olanda Raxim dayanmadan kiseye zerbeler vururmuw, deyirmiw ki, sen ere gedeceksen, onu unudacaqsan. Hetta bir anliq Ali ele duwunub ki, o kisenin yerinde sensen. Sonra da Raxim yerde oturub bawini mohkem sixirmiw… Ali umumiyyetle chox teeccublenir. Deyir ki, Raxim ilk defedi ki, hansisa qiz haqqinda daniwir… Milan, sen onun ureyinde kok salmisan. Biz sadece anlaya bilmirik ki, niye her wey beledi? Ali deyir ki, men qariwmamaliyam. Ancaq seni gorende sakit dayana bilmirem… ozunu gormusen hech? Ariqlamisan, rengin meyit kimi, hetta sachinda ag tukler emele gelib. Milana bu sozlerden sonra aglamaga bawlayir. Elya ise onu qucaqlamaqdan bawqa hech ne ede bilmir… Milana hekime gedir. Heqiqeten veziyyeti chox acinacaqli idi. Sanki heyatin menasi tamam yox olmuwdu. Butun iwlerini avtomatik gorurdu. Sadece valideynleri haqqinda duwunub teselli tapirdi. Bir muddet Raximden xeber chixmir. Bir gun eve qayidanda binanin yaxinliginda Raximin mawinini gorur. Milana duwunur ki, Raxim indi mawindan duwecek ve her wey tekrarlanacaq. Ona gore de qacharaq eve gedir. Goz yawlarini saxlaya bilmirdi. Raximi gorur. Pillekenlarda oturmuw, bawini divara soykemiwdi… Raxim: halim pis oldu, en yaxinda sen idin, men de gozledim… Milana: … Raxim: deyesen tezyiqimdi… olch, gedecem. Milana Raximin tezyiq xestesi oldugunu bilirdi. Ona gore de laqeyd qala bilmedi. Qapini achib onu eve buraxdi. Milana tezyiqi olchende Raxim qeribe sual dolu baxiwlarla baxirdi. Raxim: hekime o iwi hell etmek uchun getmiwdin? Hekime getdiyini Elyadan oyrenmiwdi. Milana: ne iw? Raxim: tikdirmek. (sakit sesle) Milana:

[1] 2 3 ... 6 >>