çekildi. Albinos yene de başını aşağı salıb ağlamağa başladı.
-Yaxşı senin istediyin kimi olsun, men senden heç ne soruşmayacam. Amma onu bil ki, senin öldürdüyün adamın atası artıq heyatla vidalaşmaq üzredir. Fikrimce, sen onunla görüşüb, cinayeti töretdiyini etiraf etsen, belke özünde bir teskinlik tapar. Oğlunun qatilini tanıyan insan heyatla mübarize edib, ne vaxtsa onun ölümünü görmeyi arzulayacaq. Yaşamaq hissi daha da artacaq. Burada ikinci bir variant da var. Sen cinayeti ne sebebden töretdiyini mene açıqlasan, men senin sebebin olduğunu Altay Akayeve başa salıb bu dünyadan rahat köçmesine nail olaram.
Dmitri elile gözlerini sildi. Otaqda bir neçe deqiqelik süküt hökm sürdü. Albinos Rahimov deyesen ikinci variantla razılaşmışdı. O, başını terpedib dedi:
- Dediyinizle razıyam. Men öldürmüşem. Amma dediyiniz kimi sebebim var idi. Tekrar edirem, sizin dediyiniz kimi, isteyirem menim de çox hörmet beslediyim bir ailenin böyüyü olan Altay kişi bunun sebebini bilsin. Sebebse Cahid Akayevin mene ünvanladığı bir cümle olub.
Müsyö diqqetini cemledi. O, albinosun yaxınında oturdu.
-O, mene bir ölkenin adını çekdi, ölkenin adını deqiq xatırlamıram.
-Aha, ne dedi sene?
-Hemin ölkede albinosları qırırlar – dedi. Men sebebini soruşanda o, bizim ölkemizde bele bir qerar çıxanda mütleq sebebini sen de öyreneceksen – deyib berkden güldü. Men de düşündüm ki, nece etmek olar ki, o, ele bir qerarın çıxmasını menden önce görmesin?! Ve onu qetle yetirmek qerarına geldim. Onu öldürmek fikrim yox idi, amma öldürdüm.
-Belke o, seninle zarafatlaşırmış, he?
-Ola biler, amma men onu öldürmeyi düşündüm ve öldürdüm.
-Dostların sene bu işde kömek etdi?
-Yox. Onların hadiseden xeberi yoxdur.
-Akayevi ne ile vurdun?
-İti demir parçası ile. Onu özüm hazırlamışdım. Sonra aleti tualetin anbarına atdım.
-Aydındır. Ona bir zerbe endirdin?
-Bir zerbe endirdim. Ürek nahiyesine, cemisi bir zerbe. O, gece saatlarında hardansa gelirdi. Bilirdim ki, o piyadadır. Çünki teqriben üç gün

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 22 >>