evvel maşınını ustaya vermişdi. Men onu izledim. Heyet darvazasını açan kimi ona yaxınlaşdım.
Diqqetle üzüme baxdı. Men albinosların ölümü ile elaqedar verilecek qerarın onun görmeyeceyini söyleyib zerbeni endirdim. Sonra qapıdan içeri iteledim. O, sentirledi. Men derhal oranı terk etdim. Heyete, onun ardınca daxil olmaq istemedim. Çünki men bilirdim ki, o, çox yaşamayacaq, arxasınca düşmeye ehtiyac yoxdur. Yerindece keçinecek. Bir şeyden yaman qorxdum. Qonşu bağ evinin mühafizeçisi meni göre bilerdi, amma menim burada bextim getirdi, o, meni görmedi.
Albinos danışdıqca dişleri bir-birine deyirdi. O, üşüyürdü.
-Aydındır. Sen onu öldürdün, indi de özün hebsxanaya gönderileceksen. Cezanı men kesmeyecem, hakimler bunu edecekler. Amma sene bu melumatı vermek menim borcumdur. Bura Cahid Akayevin sene dediyi ölke deyil. Burada albinoslara qarşı qanun qüvveye minmeyecek. Yeni, heç kimin albinoslarla işi yoxdur. Onlar da insandırlar. Heç kimin ixtiyarı çatmaz ki, günahsız insanları qetle yetirsin. Eger her hansı bir insanı xesteliyine göre qetle yetirirlerse, eyni xestelikden eziyyet çekenlerin, kütlevi şekilde ölmüne qerar veren qanun qüvveye minirse, demeli, orada artıq ne hüquq müdafiesi, ne de haqq – edalet var. Mence Cahid Akayev seninle zarafat edib. Ve sen de bunu çox ciddi qebul etmisen.
Albinos başını aşağı saldı. O, peşman olmuşdu. Müsyö divandan ayağa qalxdı. O, albinosun düz danışdığını bilirdi. Heç bir iyne ve ya ceza tetbiq etmek lazım deyildi. İnsan psixologiyasını yaxşı bilen her bir xefiyye sorğunu lazmınca aparıb, istediyini almağa nail olur. Müsyö kömekçisine albinosu aparmağı, yaxın dostlarını ise buraxmağı tapşırdı. O, diktofonunu söndürdü.
Seheri gün Altay Akayev mehkeme salonunda hakimlerin qerarını dinlemek üçün sebrsizlenirdi. Dmitrinin böyük qardaşı anasını qucağına alıb mehkeme salonundan nece çıxartdısa, albinos döze bilmeyib mehkeme salonunda bağırdı. O, tutduğu işden bir daha peşman olduğunu hakimlere sübut edirdi. Anası oğluna kesilen

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 >>