daxil oldu. Kömekçi
qeydleri götürmek üçün qelemini
hazır veziyyete getirdi. Detektiv
diktofonunu işe salıb qocanın
qarşısında dayandı. Ehtiyatı hemişe
yüksek qiymetlendiren genc
detektiv qocanın bir qolundan tutub
onu divanda oturtdu. Özü de onun
qarşısındakı kresloda oturdu.
Hava tutqun idi. Bağ evi denizin
kenarındaydı. Evin ikinci
mertebesinden deniz aydın
görünürdü. Onlar evin ikinci
mertebesine qalxmışdılar. Berk
külek esirdi. Bol meyvenin
ağırlığından başlarını aşağı salmış
ağaclar ağır-ağır silkelenirdi. Ev çox
gözel tikilmiş, ayrıca xüsusi zövqle
bezedilmişdi. Zalda antik eşyalar
olduqca çox idi. Divara Azerbaycan
xeritesi işlenmişdi. Bir neçe yerden
resm tabloları asılmışdı.
Dibçeklere
ekilmiş müxtelif güller zalın
qoxusunu deyişirdi.
-Siz oğlunuzla tek yaşayırdınız? -
Detektiv soruşdu.
-Beli, tek yaşayırdım.
-Onun neçe yaşı var idi?
-Qırx.
-Bes bu vaxtacan o evlenmemişdi?
-Evlenmişdi. Daha doğrusu xaricde
işile bağlı ezamiyyetde olduğu
illerde bir Belçikalı xanımla aile
qurmuşdu. O vaxtlar xanımım sağ idi.
Cahid bizim tek övladımız idi. O,
yenice doğulmuş körpesinin şekilini
bize gönderende çox sevinmişdik-
deyen qoca Altay kişinin yanağından
yaş süzüldü.
Dedektiv qocanı nevazişle süzerek:
-Sizi başa düşürem. Amma, xahiş
edirem, davam edin – dedi.
-Vetene qayıdanda israrla xanımını
da getirmek isteyib, lakin buna nail
ola bilmemişdi. O, uşağı da qadının
yanında buraxıb, xoşluqla görüşüb,
Belçikadan ayrılmışdı. Bezen olurdu
ki, onlar telefon elaqesi saxlayırdılar.
Oğlumun işi çox olurdu. Demek olar
ki, bütün günü işleyirdi. Memarlıq ve
İnşaat universitetinden ona teklif
gelmişdi. Bir neçe ay idi ki, orada
ders deyirdi. Evveller şeherimizin bir
neçe mektebinde de coğrafiyadan
ders demişdi. Sonradan elmi işle
meşğul olmağa başladı. O, eslinde
universitetde ders demek fikrinde
deyildi. Bele desek, zaten onun işleri
başından aşırdı. Memarlıq ve İnşaat
universitetinin prorektoru onunla
dost idi.

<< 1 2 [3] 4 5 ... 22 >>