cezanı hezm ede bilmeyib, huşunu itirmişdi. Hakimlerin qerarından sonra Dmitri Rahimovu hebsxanaya gönderdiler. Müsyö ise sakitce bir kenarda oturub qeydlerini götürürdü…
Hakimlerin qerarından bir neçe gün ötmüşdü. Bakıda soyuq külekler esirdi.
Hakimlerin qerarından bir neçe gün ötmüşdü. Bakıda soyuq külekler esirdi. Altay kişi albinosun ölüm xeberinin hebsxanadan geleceyi ümidile her gün eyneyini birteher esen elleri ile desmalla qurulayır, gündelik qezet melumatlarını gözden keçirir, televizorda xeberlerini dinleyirdi. Ağaclar yarpaqlarını könülsüz halda istemeden tökürdü. Sara bağdakı limon ağacına yaxınlaşıb iki yarı saralmış limonu derdi. Müsyö onu pencereden seyr edirdi. O, pencereden aralanıb oğlunun yatdığı otağa yaxınlaşdı. Qapı açıq qalmışdı. O, otağa daxil oldu. Şirin yuxuya getmiş uşağın yumulan gözlerinden öpüb, yataq otağının qapısını ehmalca bağladı. Şexsi otağına keçib gelen mektubu oxudu. Mektub Altay Akayevden gelmişdi. O, teşekkür metubunun sonunda bu herfi gördü. “E”. Her şey ona aydın idi. Altay Akayevin dilinden çıxan xoş sözleri Emma qeleme almışdı. O, masanın üstündeki almanı götürüb dişledi. Birden gözü pencerenin küncüne qoyulmuş, üzerinde “carlsberg” yazısı olan şüşeye sataşdı. Gülümsündü. Taxta kürsüsünde eyleşib gözlerini pencereden bayıra zilledi. Onun gözleri yol çekirdi. Derinden nefes aldı. Sonra qelemi eline alıb, üstünde “Müemmalı Cinayetler” yazısı olan qalın defterçeni götürüb yazmağa başladı.
“Men ilk günden demeye çetinlik çekirem, amma Rahimovlar ailesinden şübhelenirdim. Gece yarısı, döş qefesine endirilen mükemmel zerbe. Bunu her adam deqiqliyi ile bacara bilmezdi. Bunu yalnız iti gören birisi ede biler. Gece vaxtı bele görme qabiliyyeti ise her insanda olmur. Tekce albinoslardan başqa….
Men ele bele de düşünmüşdüm. Akayev yerde iki herfi qeyd etmekle kifayetlenmemişdi. O, üzünü qerb istiqametine teref tutmaqla ikinci işareni vermişdi. İnanırdım ki, o, pianonun qarşısındakı stulda üzünü ebes yere qerb istiqametine

<< 1 ... 19 20 [21] 22 >>