qeder de asan olmayıb. Evvelce utanıb, sonra da çekinib. Amma ehtiyac ve toy sahiblerinin israrı ona cesaret verib. Toya heç vaxt eylence ve ya sırf qazanc menbeyi kimi baxmayıb. Eksine, teatrda tamaşaçıları üçün gösterdiyi mesuliyyeti toydakı qonaqlar üçün de nümayiş etdtirib. Ele buna göre de, tanınmış aktyor milli toyların sevimli qonağıdır. Qeyd edim ki, xalq artistleri Arif Quliyev, Yaşar Nuri de evveller tamadalıqla meşğul olublar. Hazırda paytaxt toylarını idare eden tamadalar 4-5 saatlıq "toy işi" üçün 200 manatdan 5000 manatadek ödeniş teleb edirler. Regionlarda bu qiymet bir qeder azdır - 100-300 manat arası.

Tamadalıq bele asan işdir? Ölke telekanallarında tamada-müğenni yarışları var. Toylarımızın "gül"ünün seçildiyi bele müsabiqelerde müğenni-tamadalar emelli-başlı "ter tökür”, her vechle qalib gelmeye çalışırlar. Düzdür, yarışmalar ad olaraq müğenniler üçün nezerde tutulub, amma indi müğennilerin böyük bir qismi toya devet alanda şert kesir ki, tamada da özü olacaq. Bir daşla iki quş vuran müğenniler hem oxumağına göre pul alır, hem de tamadalığına göre. Bele yarışmanın iştirakçılarına ses vermek üçün gönderilen SMS-lerin ise sayı hesabı yox. Sonra da deyirler ki, ehalinin sosial durumu ağırdır. Balam, ağırdırsa bu qeder SMS hardan gelir? Qoy, lap min ses, iki min ses iştirakçının öz qohum-eqrabası göndersin - axı SMS-ler bu reqemlerden 10 defelerle çoxdur. İnsanlar tamadanın, müğenninin hansısa müsabiqede qalib gelmesi üçün bu qeder pul xercleyir? O qeder ehtiyac var buna? Evveller bele yarışlar yox idi, toylar masabeyisiz keçirdi? Adlarını xalqın senetkarı, senet adamı qoyan, toylardakı masabeyileri bir vaxtlar lağa qoyub gülen onlarla müğenni bu yarışmada qalib gelmek üçün ne oyunlardan çıxır - hamımız görürük. Vaxt vardı ki, aktyoru, müğennini toya çağırmaq fövqalade bir hal kimi deyerlendirilirdi, indi adi hal alıb. Neinki aktyorlar ve müğenniler, indi hetta bir çox televiziya aparıcıları da tamadalıq edir. Bakının en mehşur şadlıq evlerinde

<< 1 2 [3] 4 >>