var....
Ayten bunu eşidib eseble Samire baxır ve:
-Siz meni ele salırsız? Bu ne demekdir?Biz hara gedirik?
Samirse onun bu telaşlı suallarına gülümsüyüb heçne olmamış kimi yola davam edirdi..
Anar özünden emin terzde şirkete daxil olur..Liftden çıxıb Aytenin otağının qarşısında dayanır..Qapını döyüb içeri keçir..Aytenin olmadığını görüb dehlizdeki işçilerden birinden Aytenin harada olduğunu soruşur..
-Ayten xanım ve Samir bey az önce getdiler Anar bey...
-İkisi?Hara? Saat neçede?
-Texminen saat 3 olardı..
Anar bunu eşidib deliye dönür.Celd otağına gelib qapını çırpır.Dehlizde olan bir-neçe işçi bunu görüb:
-Puah buna nolub?Teze Samir çıxıb başımıza..
-Samirde teze gelen qızla çıxdı gördüz?
-Yeqin iş görüşünü gedirler...
-Ay qız Samir özü sürdü maşını öz gözümlü gördüm..
-Sevdaya demeyin heç olmasa...
-Ehh neyse yaxında çıxar tüstüsü...
Anar esebden otaqda o yana-bu yana gederek düşünür ve birden Samirin cümlesi yadına düşür..." 2 gün burda olmayacam..Biraz şexsi işlerim var"
-Göresen onun şexsi işi Aytendi?Onunla hara gede bilerki? Anar birden otaqdakı royalın üst qapagına yumruqla vurur....
Ayten verdiyi sualların cavabsız qaldığını görüb susurdu...Lakin anasın,ı Aydanı xatırladı...Sakitce başını maşının penceresine söykeyeib sessiz ağladı...Samir bunu görüb soyuq sesle:
-Ağlama...Birazdan çatırıq...
Günel bütün günü Anarı düşünmüşdü...Gece harda ve kimin yanında qaldığını bilende ise gözleri dolurdu..Kaşki gelmezdi bura,kaşki görmezdi buları....İndi gelse idi nece baxacaqdı onun gözlerine? Onun başqa qız terefinden öpülen dodaqlarıdan çıxan sözleri nece dinleyecekdi? Nece dayanacaqdı bunlara? En yaxşısı o gelende otaqdan çıxmamaq idi......
Samir sıx ağaclarla ehatelenmiş , alaqaranlıq,eyni zamanda gözel menzereli yollarla hereket ederken Ayten dahada qorxmağa başlamışdı..Başını qaldırıb teeccüble yollara baxırdı...
-Biz hardayıq?
.....................
-Niye bunu edirsen?
.....................
-Axı menden ne

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 23 >>