müddet sonra İlyasıda atıb gedecekdi . bes öz ailesinden ayrılmaq bir gece qadınına göre deyermiydi ? bu sualı İlyas ne vaxtsa özü-özüne verecekdi .
Her gece axşam terefi her ikisi o pavyona geder , Elena masaların etrafında dolaşar İlyas ise artıq ağılı başına geldiyinden az pul qoyub oynayardı. Gece saatlarında ise eve gederdiler. Ele bir seher İlyas oyananda yatağında tapdığı not”la dünyası qaralmışdı. Hemin kağızda Elena artıq buradan getdiyini . bir daha qayıtmayacağını yazmışdı. İlyasa güclü olmaq lazım olduğunu demişdi . İlyas bu notları oxuyanda ele yıxılmışdı ki , bir daha özünü ele ala bilmedi . Evde olan pulların çoxusunuda götürüb Elena artıq ayrılmışdı . Qayıdacaq bir evinin olmadığınıda İlyas yaxşı bilirdi.

May ayının ortaları idi Konyada leysan xarakterli yaz yağışı yağırdı. Aanadolunun bu benzersiz ilçesinde yaş torpaq qoxusu insana başqa güc vererdi. Heyatından bezmiş bir insan olsa bele heyata tutunmağa yetecek bir gözellikdi idi Konya . Güneş o gün işden qayıdırdı hele saat 7 idi ve bu günleri aylıq emek haqqısını aldığı üçün çox sevincek idi. İlyas gedenden sonra daha çox saat işlemeye başladığından evvelkinden hardasa 2 defe çox maaş almağa başlamışdı. Havanın çox yağmurlu olmasına baxmayaraq Güneş üstü-örtülü Konya bazarına gelib çatmışdı ve bugün hemişekinden daha yaxşı ve daha bol çeşidli bazarlıq etdi.alış verişden qayıdan Güneş dükanlar olan cergede çörek dükanına girdi. emek haqqısının yeni geldiyine göre çörekden elave şirniyyatlar , karameller alası idi . Dükanda işleyen iki satıcıdan heç biri Güneşden ne lazım olduğunu soruşmağa telesmirdi. Geyim-keçiminden ancaq ucuz şeylere imkanı çatan insanlara gözünün ucuyla baxmaz, imkanlı müsterileri gülerüzle yola salmağa çalışırdılar. Güneşden sonra neçe-neçe müşteri içeri girsede o müşterilerin isteyi nezere alınırdı ve Güneş : şeey, mene
Deyende axırını getirmek üçün heç ona baxan nezer olmadığına göre susurdu. Nehayet satıcılardan biri Güneşe teref baxıb “ne lazımdır ?” sualını

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 45 >>