arxadan bir ses eşitdi. Geriye çönüb baxanda hemin beyin yerde uzandığını gördü

Güneş derhal geriye çönende hemin bey efendini yerde uzanmış veziyyetde görür. elini üreyinin üstüne tutub yere yıxılmışdı. Deyesen o bayılmışdı. Güneş elindeki poşetleri yere qoyub , derhal hemin beyin üzerine gedir ve eyilir eli ile nebzini yoxlayandan sonra yaşadığına göre çox sevinir.Ele bu meqamda Güneş qışqıraraq kömek edin! Kömek edin deye qışqırmağa başlayır . Güneşin harayını eşidenler derhal etrafına yığışanda bir başqa bey menim aftomobilimle xestexanaya yetişdirek deyib beyler kömkleşib maşına yeleşdirirler. hemin bey Güşenden soruşandakı neyinizdir ? yaxınınızdır deyende ? yox . yox xeyir, qeti – deyerek özünü itirir ve : mene mağazadan bezi yükleri daşımağa kömek edirdi-dedi . Bey efendi : aydındır deyende üzünde bir qeribe istehza olduğundan Güneşin heyat qadını bu beyinde onun müşteris olduğunu ve üreyinin getdiyine göre bele çox heyecanlanma sebebinin öz başının zibile gireceyi olmağını düşündü ve Güneşe sınaycını nezerlerle bir müddet baxdıqdan sonra maşın yerinden götürüldü ve arxa küçeden xestexanaya doğru buruldu. Güneşin aldığı poşetlerde ele mehellenin gireceyinde qalmışdı . Xestexanaya çatanda hemin beyi palataya köçürdüler. Güneşin içinde vicdan ezabı yaranmışdı ki, belkede ürek xestesi olduğundan o beye ağır şey daşımaq lazım deyildi deye bu veziyyete düşüb. Ona görede Güneş durmadan özünü qınayırdı. Artıq saatlarda evde işlediyi günlerde eve çatdığı vaxtı bele artıq keçişdi saat. Güneş ne edeceyini bilmirdi. Bu veziyyetde buradan ayırlmağada vicdanı el vermirdi. Yekunda Güneş gözlemek qerarına geldi . bir saatdan biraz uzun müddet gözlemişdi ki, hekim içeriden çıxdı. Güneş hekime yaxınlaşıb içerideki beyin veziyyetini soruşanda
: Siz kimisiniz ? yaxınısız ? sualını verende. Güneş uzun uzadı ne olduğunu anlatmayaraq derhal veziyyetinin neceliyini bilmek üçün
: he , beli yaxınıyam deye müraciet etdi .
Hekim : çox yaxın zamanlarda xeste emeliyyat olunub ve

<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 45 >>