pıçıldadı : Aslanım menim! en düzünü sen etdin! Aslanım! Özüve yaxçı bax ! Kamal bacısının üzüne baxanda Sevil Kamalın üzüne tüpürdü ve Kamalı döyeclemeye baçladı. Sene nifret edirem eclaff ! heyatımızı qaraltdın eclaf ! bu sözleri eşidenda Kamal üzünü çevirdi ve qoluna girmiş iki polis neferi ile mehkeme salonundan çıxdı Maşına girmeden son defe semaya baxdı ve derinden nefes çekdi. Birde 12 il sonra semaya baxıb rahat nefes ala bilecekdi

İstanbulda cezaçekme müessisinde buranın “çoxdankıları” yeni türmede sözü-söz olan insanların gözünde Kamala böyük hörmet var idi. Kamala qehreman kimi baxan insanlar Kamalla ne qeder söhbet etmeye çalışsada bunu bacara bilmirdiler.çünki Kamal sanki olanların şokunda idi.Özüne heç cüre gele bilmirdi. Peşman idimi ? xeyir, heç peşmanda deyildi. Sadece işinde tanrıya qarşı böyük bir üsyan var idi. Niye axı her şey bu sonluqla bitmeliydi. Bir gelecek mehv olmuşdu hansıki illerdir ana sevgisinden bir addım qıraqda qalmamış Kamal, o qadını elleriyle öldürmüşdü. Bezen ağlından intihar hissi keçse anasının ruhuyla nece qarşılaşacağından qorxurdu. Ilk günlerde-heftelerde Kamal ağlını itirmek heddine kimi çatmışdı.Ümumi kamerada bir neçe defe deli kimi qışqırdığından nezaretçiler Kamalı adice qaranlıq kameraya saldılar. Tibbi müdaxile meslehet görende ise istemirdi. Kamal derin psixoloji sarsıntı keçirmişdi. Her gece anası yuxusuna girirdi. Kamala masum üzle baxırdı.Kamal yaxınlaşmaq isteyir. Amma ayaqları yerimirid. Her defe eyni yuxunu görmekden, bu vicdan ezabından ağlını itirmek heddini çatmışdı. Bezen ise ele divara baxanda anasının eksini görür derhal divara cumur amma o an kölge yox olurdu. Xestexana işçileri mehkumun eqli feaıliyyetinde pozuntuların olduğunu düşünüb tibbi müdaxile üçün saeyler gösterdiler. Kamal istemese bele ona müaliceler uyğulandı. Fiziki ve zehni pozuntuları aradan götürülmeye başladı. Hepsxananın ilk 3-4 ayı Kamalın hadisenin stresinden çıxması mühiti ile keçdi. Daha sonra Kamal 12 ilinin , dörd divar

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 45 >>