uzaqlashir...
Anar dushdan chixib üstünü deyishir.Pul qabindan böyük bir mebleg chixarib aynanin qarshisina qoyur.Yataqda uzanan sari sacli qizin ciyninden öpüb evden cixir...Heyetde mashina eylesherken telefon zeng calir...Ekrana baxib kinaye ile gülümsünür...
-Ooo sende ne vaxtsa mene zeng edermishsen...
-Onun nömresini sen deyishmisen?!
-Tutalimki he!
-Ele bilirsen tapa bilmerem?!
-Ona zeng etmeyeceysen!!!
-Menim ve onun heyatina qarisha bilmersen!! Men onu sevirem,eshidirsen sevirem!!! Istediyime nail olmamish el cekmeyecem bunuda bil!
Anar özünden emin terzde gülümsünüb:
-Dogurdan?Amma o seni sevmir!
-Sevecek!! Birde ne qeder isteyirsen nömreni deyish...Elinden ne gelirse onu da et...-deyib telefonu söndürür...
-Puah sevirmish...-deyerek telefonu yan oturacaga atib,shirkete dogru sürür...
Ayten ise otaginda oturmush, bedeninden ruhu cixmish hali idi..Sesi bele cixmadan aglamasi onu daha da perishan gösterirdi...
Cenesinden süzülen yashlar,masadaki not vereqinin bir hissesini islatmishdi... Beyninde 1000 cür fikir vardi.Hansisa bir hiss ona Samiri unutmagini deyirdi...Cünkü onlarin arasinda olan bu yaxinliq,üstelik tedbirde Sunayin, Samirin valideynlerinin yaninda olmasi,onun hecde Samir ücün meshuqe olmadigini deyirdi...
Özünü istfade olunmush kimi hiss edirdi..Daha Samire ianami qalmamishdi...Amma onu sevdiyini inkar da ede bilmirdi...Ne qeder cox sevsede onu unumagi qerara almishdi ve deyesen bu qerar tamamike aglina batmishdi....
Anar mashini tehvil verib shirkete kecir...Otagina kecerken Anastasiya ayaga qalxib:
-Anar bey,Almaniyadan yeni teklif gelib..Qovlugu otaqda masaniza qoymusham...
-Samir burda?
-Xeyr amma seher gelmishdi....
Anar iceri kecib yerinde eyleshir.Bir qeder qovluqdaki vereqleri inceleyib saatina baxir...Tek qerar verikecek bir ish olmadigindan Samirin gelmesini gözleyir...Amma Samir helede yox idi..
-Qizim gelin sizde oturun...
Gülnar ve Nurten cashqinliqla bir-birilerinin üzüne baxib:
-Yox

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 38 >>