ünvanini tapmisdilar.Samir onun yerini öyrenib rahat olsada,olduqca esebi idi ve Sumqayita,Aytenin yanina getmeye qerarli idi...
Selime tesekkürünü bildirib masina eylesir...Ele bu zaman telefonun zengi onu dayandirir...
Bezgin sekilde telefonu götürüb:
-Beli,esidirem...
-EGER QIZIMA BIR SEY OLSA,ÖZÜNÜ ÖLMÜS BIL!!!!!!!...........





Günel gözlerini yumub picilti ile:
-Xahis edirem lazim deyil...
Anara sanki onun bele olmasi xüsusi zövq verirdi..Beli o qadinlarin onu sevmesinden zövq alirdi..Üzüne azaciq tebessüm qondurub Günelin dodaqlarina yaxinlasir...Belkede dodaqlar arasindaki mesafe sm,yox mm-le ölcüle bilerdi...Anarin nefesini duymaq,Güneli özünden almisdi.Hetda udquna da bilmirdi..Anar ise ona baxib picilti ile:
-Bes dünen deyirdin hec kimi sevmirem?
Hiss olunurduki öpmemek ücün özünü gücle saxlamisdi...Amma Günelin cavabini gözleyirdi..Onun dilinden "Sevirem" kelimesini esitmek ücün Günelin bütün hissleri ile oynayirdi...O Günelin cavab vermediyini görüb bu defe onun belinden tutub özüne möhkem sixir..
-Burax,incidir!!!
-Onda de...
-Hecne demirem, cek ellerini!!!
-GÜNEL!!!!!
-Zeher!!! Agridir burax!!!!-deyib onun sinesinden itmeye calisir...
Anar onu buraxib süfrede olan her seyi dagidir...Esebi halda Günele teref dönüb:
-Eger sen deseydin,her sey basqa cür ola bilerdi!!!-deyerek metbexden cixir...
Günel olanlara,yasadiqlarina helede inana bilmirdi..Sadece yere dogru eyilib, qirilmis qablari aglayaraq bir-bir eline yigirdi....
Samir donuq ifade ile qerarsiz halda masinda oturmus ne edeceyini bilmirdi...Amma ne olur olsun bir qerar vermeli idi...Masini ise salib,merkezi klinikalardan birinin önünde saxlayir...Iceri kecib:
-Sunay Selimova hansi otaqdadir...
-Bir deqiqe...3 cü mertebe,16-ci otaq..
Samir liftin mesgul oldugunu görüb pillekenlerle yuxari qalxir...Otagin qarsisinda Aydin beyden basqa bir nece insan da var idi...Belli idiki Aydin beyin adamlarindan idi...O her iki eli ile basini tutub

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 38 >>