xatırladırdı. Ata-
anası: "Ay bala, hara gedirsen?
Heç olmasa uşağı saxla, biz
baxarıq" - deseler de, o balaca
qızını da götürüb şehere gelmiş,
balaca bir evi kirayeleyerek, orda
özüne iş tapıb meskunlaşmışdı.
Fehlelikle balasını böyüderek,
bütün fikrini, aylıq maaşını evin
kirayesine ve qızının tehsiline
çatdırmağa yöneltmişdi. Yeniden
evlenmek heç yadına düşmürdü.
En böyük arzusu, qızını ali tehsilli
görmek idi. Bunun üçün lazım
olan her şeyi edir, her zehmete
qatlaşırdı. İlahe de atasının
eziyyetini yerde qoymadı.
Lazım olan balı yığıb ali mektebe
qebul oldu. Artıq iller keçmiş, qızı
mezun olmağa hazırlaşırdı. Onu ağ
hekim xalatında tesevvür edende
qürurdan üreyi yerinden çıxırdı
atanın. İndi birce qalır onu halal
süd emmiş biri ile evlendirmek.
Tanımadığı üçün şeher camaatına
o qeder de etibar etmirdi, amma
kendde ele öz qohumları keçen il
ona qızı istediklerini eşitdirmişdi.
Eslini-kökünü tanıdığı yaxşı bir
aile idi. Lakin onlara qeti bir söz
dememişdi: "Qız oxuyur", deyib
söhbetin üstünden keçmişdi. Bu
barede İlahe ile de danışmamışdı.
Bu il her yay olduğu kimi kende
gedende münasib bir vaxtda bu
barede qızı ile danışmağı
düşünürdü. Qapının zengine
fikirden ayıldı. Ceyhun idi:
-Salam, Mahmud emi.
-Salam, oğlum, xoş gördük!
Gözle, indi gelirem.
Ceyhun onun iş yoldaşı idi. Atası
vaxtsız öldüyünden ailenin bütün
ağırlığı onun çiynine düşmüşdü.
Mektebli olarken bir tike çörek
qazanmaq üçün özünü her işe
vermişdi. Bacısı ve anası ile birge
yaşayırdı. Çox zehmetkeş ve saf
insan olduğu üçün Mahmud kişi
onun xetrini eziz tuturdu. Çox
vaxt birge olardılar, evde dadlı bir
yemek olanda onu evlerine
getirer, üçü birge deye-güle süfre
arxasında eyleşerdiler.
Ceyhun Mahmud kişinin ardınca
eve boylandı, hemişe bu vaxt
İlahe de derse gederdi ve birge
çıxardılar evden. Yadına düşdü ki,
artıq dersler qurtarıb ve İlahe
artıq her seher onlarla birge
evden çıxıb derse getmeyecek,
hesretle köksünü ötürdü.
Mahmud
Biriciyim maraglidi
Amma heyif, hemde uzucudur
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç