kişinin gümrah sesi
eşidildi.
-Men hazır, gedek, oğlum.
***
Altay üzünü qırxa-qırxa zümzüme
edirdi. Kefi kök idi, İlahe kimi bir
gözel onun olmuşdu. Onun üçün
qızları, qadınları deyişmek, elcek
deyişmek kimi bir şey idi.
Celbedici xarici görünüşü, en esas
şirin dili ve natiqlik qabiliyyeti
bunu etmeye ona her cür imkan
verirdi. Artıq özüne verdiş
etmişdi dilinin arxasında gizlenib,
özünü başqa cür olmadığı kimi
qeleme vermeye. Onun şirin
diline aldanıb aşiq olan qızlar,
bilseler ki, onun şirin sözlerinin
qarşısında eriyib, derdinden
ölende Altay onlara üreyinde
gülür, yeqin ki bele etmezdiler.
Ancaq başqasının qelbine girib
heqiqeti öyrenmek bele
asandırmı? Özü de qarşılarındakı
Altay kimi, mahircesine
maskalanmış bir insandırsa. Tekce
İlahe ile o özünü bir az ferqli hiss
edirdi. Bu qız o qeder saf bir qızdı
ki, herden ona ele gelirdi ki,
qarşısındakı bir melekdi. Hetta
herden özüne nifret edirdi bele
saf qızı da aldatdığına göre. Bele
düşünmesine de herden heyret
edirdi, çünki emellerine göre
ezab çekmek hissi ona yad idi.
Onu ilk gördüyü anları xatırladı.
Emioğlusu Faiqle danışdıqları kimi
onun oxuduğu ali mektebin
qarşısında görüşüb, restorana
gedecekdiler. Rusiyadan doğma
vetene qonaq gelmişdi. Uşaqlıdan
orda yaşayırdılar. Atasının imkanı
yaxşı idi, ona göre heyatda heç
bir çetinlik görmemişdi. Yegane
çetinliyi atası ile anası arasında
olan mübahiseler idi ki, bu da onu
narahat edirdi, daha doğrusu
kefine soğan doğrayırdı. Bütün
heyatı boyu atasının kefcil heyat
sürmesi, içki, qadınlar ve s.
evlerinde hemişe söz-söhbet
yaradırdı. Uşaqlıqdan gözünü bele
açmışdı, hemişe dava-dalaş,
atasının yumruqları ve anasının
göz yaşları. Altay bu sebeble
evden qaçmağa behane axtarırdı.
İndi de yay tetilini behane edib
vetene gelmişdi. Tetil deyende
heç derslerine de getmirdi. Atası
qiymetlerini pul gücüne alırdı. İşi-
peşesi dostları ile, müxtelif
qızlarlarla avaralanmaq idi .Vetene
gelende özü ile sevgilisi
Biriciyim maraglidi
Amma heyif, hemde uzucudur
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç