Samir qashlarini chatib Rahibe bir qeder diqqetle
baxir...
-Men bashqasini sevirem...
-Eger o seni sevirse,seni gözleyer..O özünü
öldürse..,
-Bilirem...Coxda pis oluram...Bu qeribe hissdir,Rahib..Onun bütün bu etdiklerinde özümü
günahkar hesab edirem...Bütün ishtahim
pozulur,son günler de qarishiq yuxular görmeye
bashlamisham...
-O seni sevir...Amma indi daha cox sevecek,ushaq
kimi her zaman yaninda olmagini isteyecek..Adice üstüne qishqirdigin an aglayib heyatina daha da
küsecek..O seni beynine o qeder salibki,artiq ordan
cixara bilmir...Basha düshürsen?
-Bes eminsenki müaliceden sonra her shey
düzelecek?
-Seni yenede sevib-semeyeceyini bilmirem,amma en azindan inthar etmeyin cixish yolu olmadigini
derk edecek...Biliremki bu sene chetin
olacaq...Istesen evlenmeye,yeniden heyatini da
yashaya bilersen...Amma sene göre heyatda
olmayan bir qizin günahini ömür boyu dashiya
bilmezsen... Samir artiq Rahibin ne demek istediyini cox gözel
anlamishdi..Beli,Rahib haqli idi...Eger Sunaya ne ise
olsa Samir vicdan ezabindan ömür boyu qurtula
bilmezdi...Hemde bu evlilik, sirf onun sagalmasina
qeder olan müddet erzinde olmali idi..Müveqqeti..
O Rahibden bir nece daha meslehet alib,onunla sagollashib mashina eyleshir..Esas mesele Ayten
idi...Ona bunu nece aciqlayacaqdi? Amma Samiri
sevir ve inanirdi.Ona güvene ve anlaya bilerdi... Buna görede o telefonu götürüb Aytene zeng
edir..Bir qeder cagirdiqdan sonra nehayet Aytenin
minnetle alo demesi eshidilir...
-Niye gec götürürsenki?!
-Ishim var sözünü de...
-Basha düshmedim! Bu ne danishiqdir?! -Sen menim zengimi görüb telefonu söndür,amma
men sene "can" deyim he?!
-Ele lazim idi..Hardasan?
-Evde...
-Seninle danishmaliyam..
-Eshidirem... -Telefon meselesi deyil...Ayten? Mene inanirsan?
-He...Niye sorushursanki?
-Sabah her sheyi izah edecem...Seni sevirem...
-....................
-Mama gelecek,söndürürem...
Samir gülümsünüb: -Bes sen?
-Guya bilmirsen....
-Sen guya utanirsan bunu demeye? Dünen

[1] 2 3 ... 8 >>