bitdiyini düşünürdü...
Anar iş yemeyinden çıxıb son defe alman rehberin
elini sıxıb sağollaşır...İşçilerde eyni terzde sağollaşaraq evlerine dağılırlar..Anar bir qeder
tıxacda qaldıqdan sonra nehayetki evine
çatır...Maşından enerken Elçinin maşınını görüb
olduqca esebileşir..Esebi olduğundan qapının
zengini eyni anda 6 defe basır...Nurten qapını açıb:
-Xoş gelmisin..... Anar celd salona keçib Elçinin atası Rauf beyle şirin-
şirin söhbet etdiyini görür...Rauf bey Anarın
geldiyini görüb:
-Niye orda durmusan?
Eslinde Anar Elçinin burda olmasına göre çoxdan
qırğın salardı..Ancaq Rauf bey olduğu bir yerde ixtiyarı ne idiki sesini qaldırsın?....
Sessizce salam verib eyleşir..Belke söhbetlerden,on
un niye gelmesini öyrenerdi....Ele bu zaman Günelle
Türkan xanım pillekandan enerek onların yanına
gelirler..Elçin Güneli görüb ayağa qalxır...
-Gedek?-deyib gülümsünerek Günele baxır... -İndi gedinki sonra gec olmasın...-deye Rauf bey
dillendi...
Anar ise o an esebden reng alıb,reng verirdi...Elinde
olsaydı durub Elçini parça-parça ederdi...
Yerinden qalxıb:
-Hara gedirsinizki???-deye sual versede heç kim onun sualına cavab vermir...
Elçinle Günel heyete enib maşına eyleşirler...Anar ise
elinden konfeti alınmış uşaqlar kimi maşının
ardınca baxırdı...Aile üzvleri içeri keçer keçmez Anar
anasını metbexe salaraq suala tutur:
-Onlar hara getdiler?!!! Niye icaze verdiniz?!!! -Atan bele meslehet gördü...-deyib salona Rauf
beyin yanına keçir...
Anar esebden partlamaq üzre olsada, özünü ele alıb
metbexden çıxır... Ayten gelenden beri yatağına uzanıb sessizce
ağlayırdı..
-Allahım,necede axmaq olmuşam..Demeli o bu
müddet erzinde meni dolayırmış...Buda menim
heyatım...Önce atam,sonra sevdiyim terefinden terk
edildim...Oysa men her gün onu düşünürdüm..Meg er menim xoşbext olmağa haqqım yoxdur?! Niye
hemişe men uduzuram?!-deyib dizlerini
qucaqlayaraq daha da içden ağlayır...... Samir ise bele meqamlarda her zamanki adetini
yene yerine

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>