Olduğu kimi “esgerin gündeliyden” hemin o, mektubu bura “kopy” edirem.
Salam ANAM, seni Naxçıvandan, Nuh peyğenbere şahidlik etmiş, her daşında sirr, her yollarında xatireler, her divarında tarix hekk olunan qedim torpaqdan salamlayıram. Anacan, ayağım torpaqda deyil, xidmet qüllesindeyem, qarşımda ele bir menzere varki, nece tesvir, nece ifade edimki, balanın sevincini-hislerini hiss edebilesen, bax, qarşımda serhedler, serhed meftilleri, serhed nişanları dayanıb, men dörd ölkenin serhedlerinin görüşdüyü yerdeyem.
Başımın üstünde A Ğ R İ D A Ğ, o DAĞ ki, bütün zamanlarda başı dik, üzü ağ qalan dağ, belke ona göredirki, bütün fesillerde başı beyaz qarla örtülü ve Sak tayfalarının şiş papağına benzeyir.
qelbimin-ruhumun ortasından S E N keçirsen. Ana bu görüntünü tesevvür etdinse, menim suallarıma cavab ver, niye tebietin rengi, forması, derdi tarixle sesleşir??? niye? Anacan sen olan her şeye SEVGİle yanaşdım, sen olan her şeye TORPAQ, YURD, VETEN dedim, sen olan her şeye TANRININDIR dedim.
Ayağımın altından A R A Z Ç A Y I axır, qelbi viran olan ARAZ, bir torpağı iki yere bolduyu üçün, suyu bulanığ ve ayağımın altından axmağa razılaşıb.
Bu menzereli auranın ortasında edaletsizlik meni tamaşa edir, menim olan torpaqda mene “qonşuluq serheddi” çekilmişdir, menden şimalda, sağ terefimde düşmen-ermeni bayrağı asılıb, ermeni esgeri mene “molla, molla” deyib, SARI GELİNİ menim dilimde oxuya-oxuya “ermenistan” serhedlerini qoruyur, bir serhed daha varki, bu göz dağıdır, iki qardaşın qelbinin ortasından ARAZ ÇAYı boyda serhed çekilmiş, menden solda, sol qolumda Arazın o tayında QARAQOYUNLU kendi var, TÜRK insanları orada teserrüfatla meşğul olur, amma, İran sipahileri aramızda ele baryer olmuşlarki, heç bir kontakta ümid yeri yoxdur. Qarşımda bir DOST var, üzümü QARDAŞIMA tutmuşam, amma, çox teessüf qardaşımla aramda mesahenin uzunluğu cemi 11 km.dir, onsuzda az olan mesafede iki qardaşı yalnız bir körpü görüşdürür. Kimdir serhedleri müeyyenleşdiren? kimdir

[1] 2 >>