inam
yaratdı.Yalnız sevdim..Onunla
evleneceyimizi ise
düşünmedim.Özümü ona layiq
görmürdüm..Bu teklif menimçün
de çox gözlenilmez oldu.Onun
sevgisine, sadiqliyine özümden
çox inanıram..
-Heç vaxt deme ki “Men ona layiq
deyilem”.Bu sözü bir de
eşitmeyim.Sen her şeyin en
yaxşısına layiqsen.Qelbin çox
temizdir.Allah qelbine göre
versin.Heyf ki, oğlanlar bizim kimi
düşünmürler.Onlar “yaxşı qız”dan
istifade edib onu atandan sonra bu
azmış kimi hele ona “pis qız”
damğasını da vururlar.Seymur
Elvinle görüşdüyünüzü, sevgili
olduğunuzu bilirdi.Bes aranızda
olanları?
-Elbette...Danışdım.Çetin olsa
da..Her şeyi olduğu kimi..Onu
aldatmaq istemedim.Elvinin dediyi
kimi etmek-qızlığımı berpa
etmek-sevdiyim insana qarşı en
azından vicdansızlıq olardı.Lap
buna göre menden ayrılsaydı da
danışıb rahatlanmalıydım.
-Sonra?Nece qarşıladı?-Lamiye
danışdıqca hemin anı tesevvür
etmeye çalışan, özünü Lamiyenin
yerinde hiss eden Ayten de
heyecanlandı..
-Normal qarşıladı.Mene göre,
aldadıldığım, ezab çekdiyimçün
pis olsa da sehvime göre meni
günahlandırmadı..Ona layiq
olmadığımı, menden qat-qat yaxşı
qızla evlenmesini özüne de
dedim..Fikrinden
dönmedi.Dedi:-“Mene qeder
heyatında ne olubsa olub.Menimle
olduğun müddetde sadiq olman
mene yeter.O sehvi sen teklikde
etmemisen.Neyleyesen ki, qarşına
ele eclafı çıxıb.Seni heyata,
sevgiye küsdürüb..Söz verirem ki,
sene her şeyi, bütün acılarını
unutduracam.Mene inan..”-
Seymur danışdıqca göz yaşlarım
dayanmaq bilmirdi.Heqiqetenmi
dünyada Onun kimi Melek
simalılar varmış..Dogurdanmı
çekdiyim ezabların mükafatı kimi
Allah onu mene bir ermağan
göndermiş??Onun teklifini qebul
etdim.Amma hele de inana
bilmirem.Bu yuxudur, ya reallıq?
...Lamiye ile bu söhbetini her defe
xatırladıqca geleceye inamı daha
da artırdı.Telebe olmaq ve ne
zamansa sevmek ümidi yeniden
baş qaldırmışdı içinde...

<< 1 ... 5 6 [7]