yerde idiler.Bir
günü bele ayrı keçmemişdi
onların.İndise uzun bir ili ayrı
qalacaqdılar.Ayrılıq özü de
sevgililer üçün bir
sınaqdır.Sevginin “gücünü”
yoxlamaq üçün..Bu sınaqdan çıxa
bilmedi Sevda.Onu gözlemedi.Pul
verib herbi xidmetden yayınan
qonşu oğlana qoşulub qaçdı...
Bitmiş siqaretini tezesi ile evez
etmek istedi.Ciblerini axtardı,
tapmadı.Yan-yöresine baxdı ki,
görsün yaxınlıqda siqaret satan
varmı?Yana çevrilende birden
gözü Aytene sataşdı.Onun diqqeti
celb eden Aytenin bir az kederli,
bir az da yorğun görünüşü
idi.19-20 yaşlı bu genc qızın
gözlerinde dünya boyda bir keder,
üzünde bir ömrün, uzun illerin
yorğunluğu vardı sanki.Amma ne
keder, ne yorğunluq onun
gözelliyini eskiltmirdi.Eksine,
daha qeyri-adi bir çekicilik vardı
onda.Gözlerini qızdan çeke
bilmirdi.Siqaret almağı da
unutdu.O qeder diqqetle baxırdı
ki, Ayten de bu baxışları hiss
etdi.Bir anlıq baxışları
toqquşdu.Eldarın,-bu yaraşıqlı
gencin israrlı baxışlarından bir az
narahat oldu.Uşaqları oyandırdı ki,
başını qarışdırsın.Aytenin yanında
oturmuş iki uşağı indi gören
Eldarın qanı qaraldı.Ele bildi Ayten
o uşaqların anasıdır.Üreyinden
ister-istemez bu sözler
keçdi:-“Allah xoşbext elesin...”Ele
bu vaxt Aytenin mobil telefonuna
gelen zeng sesi her ikisini
xeyaldan ayırdı.Zeng een Nezaket
idi.Onların harda olduqlarını
soruşurdu.Artıq eve
gelmişdiler.Gözlemekden bezen
uşaqlar darıxmağa
başlamışdılar.Yene suallar
başlandı:
-Xala, kim idi zeng eden?
-Xala, eve gedirik?
-He, uşaqlar, eve gedirik.Ana idi
zeng eden.Bizi evde gözleyir.
-Xala, sen de bizde qalacaqsan?
-Aha...
-Xala, sabah da gezmeye gelerik?
-Bilmirem, baxarıq.
Onlar danışa-danışa, uşaqlar sual
vere-vere bulvardan çıxdılar.
Eldarsa hele de yerinden
qalxmamışdı.Sevdalı xatirelerini
burda “defn edib”
rahatlanmışdı.Bir yandan da bu
qeyri-adi görünüşlü, gözeller
gözeli Aytenle rastlaşması, onu
sanki ovsunlayıb getmesi..”Bu
xeyal idi, ya heqiqet?Esas odur ki,
o bu uşaqların anası

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>