bilmirsen.Küçeye
çıxanda, insanlar içinde xoşbext
görünmeye çalışsaq da heç de her
şey evvelki kimi deyil.
-Bağışla bacı, men de
günahkaram.Başım toya hazırlığa
qarışıb, heç senden xeber tuta
bilmemişem.Hem de bilirsen, bir
müdet rayonda yaşadım, yeni
heyata başlamaq üçün yaxşıca
dincelmeliydim.Psixoloqum bele
meslehet görmüşdü.Axı bilirsen,
atamın yanında dincelmek
olmur.Qızın doğulanda da heç
gelib tebrik ede bilmedim.Yad
adamlar kimi elece zeng
etdim.Özümü bağışlamıram buna
göre..-Başını aşağı saldı.
-Ee, yene başlama da Ayka, her
şeyde özümü
günahlandırmağa.Senlik heç ne
yoxdur.Yanımda olsaydın bele
elinden ne gelerdi ki?Keçmiş
sehvlerimin evezini
ödeyirem.Mene bu da azdır..
-Üreyimi üzme, axı de görüm ne
olub?
-Toyumuzdan heç bir il keçmemiş
mene xeyanet etdi...-Acı-acı
gülümsedi..
-Kim?Seymur??-Ayten teeccüble
soruşdu.
-Elbette o.Başqa kim olacaq?
Evlenmeden evvel mene
dünyaları ved eden, meni guya
olduğum kimi qebul eden, mene
ömür boyu arxa-dayaq olacağına
söz veren Seymur..
-Ne zaman hiss etdin bunu?-
eşitdiklerinden sarsılmış Ayten
boğuq sesle soruşdu.
-Men Aysele dörd aylıq hamile
olanda.İlk defe onda hiss
etdim.Daha doğrusu o hamamda
olanda telefonuna gelen smsi
oxudum..Romantik bir sevgi
mesajı idi.-Kinayeyle dedi.
-Sonra?
-Sonrası da odur ki, ilk vaxtlar
boynuna almasa da üstüne çox
düşende etiraf etdi.Hetta bir defe
bütün acı heqiqeti, qelbinde illerle
gizletdiyi bütün fikirlerini üzüme
dedi.Demedi e, çırpdı
üzüme..Daha döze bilmirem.-
Bunu deyerken sesi
titredi..Ağlamırdı.Sanki göz yaşı
da qurumuşdu ağlamaqdan.
-Yaxşı, daha danışma.Görürem
xatırladıqca pis olursan.-Ayten
özü xeyaneti bağışlamasa da
refiqesini sakitleşdirmek üçün
dedi:
-Xeyanet etmeyen kişi var indi?
Tek sen deyilsen.Buna göre aileni
dağıtmaq isteyirsen?Ayseli atasız
qoymaq isteyirsen?
-Ayseli düşünür guya o?Qızımın
ad günü idi hemin gün..Qonaqlar
getmişdi.Ayseli de
yatırtdım.Seymur bu defe çox
içmişdi.Adeten o

<< 1 [2] 3 4 5 >>