pencereden atar, işe düşerik..-deyib yeniden gülür...
Samir başını bulayıb:
-Sen düzelen ...... deyilsen...-deyib eseble otaqdan çıxır..Anar ise helede gülürdü...
Samir otağına gelerek Sunayın onun şekiline baxdığını görür...Sunay gülümsünerek:
-Ele xoşum gelirki bu şekilinden...Çox yaraşıqlı düşmüsen...
-Çox sağol..Gedek?
-Aha gedek..-deyib ayağa qalxaraq Samirle otaqdan çıxır...
Ayten elinde qırmızı qovluqla şöbeye enerken uzaqdan Samirle Sunayın geliyini görür..Yan terefe keçin geçib gizlince onlara baxır..Sunay Samirle lifte girer-girmez ona sarılır...Buda Ayteni gözünden yayınmır...Sunay Samire sarıldığı an,bütün bedeninin taqeti gedir...Könlünden delicesine qışqırıb ağlamaq keçsede,qeherini boğub gücle özünü tualete salıb aynaya baxır...Hönkürtü ile ağlayıb bütün içindekileri boşaldır....Axı Samir onu sevmediyini demişdi..Axı onunla istemeyerek evleneceyini demişdi..Bes onda niye onunla sarmaş-dolaş idi? Demeli oda bu evliliye razıdır?...-deye üreyinde düşünüb hönkürü ile ağlayırdı....Bütün ümidleri,xeyalları qırılmışdı...

Samir liftden çıxarken Sunayı özünden ayırır...Şirketden çıxaraq maşına eyleşirler...Yol boyu Sunay Samire baxırdı..Samir bundan narahat olub ordan burdan söhbet etmeye başlayır...
Az sonra Sunay maşından enib:
-Sende gelsen olar?
-Olmaz...İşlerim var...
-Xahiş edirem...
-Sunay işlerim var dedim!-deyib maşını süretle sürüb gözden itir...
Sunay ise onun arxasınca baxıb gözleri dolaraq eve keçir....

Axşama doğru Anar şirketden çıxaraq anası Türkan xanıma zeng vurub:
-Men çıxıram,hazır olun gelim sizi qapıdan götürüm...
-Men hazıram,Günel sende eynini geyin qızım...Yaxşı oğlum gözleyirik..-deyib telefonu söndürür...
Az sonra oraya eve çatıb qapıda Türkan xanımı görür...Pencereni açıb:
-Gel önde otur..
-Gözle qızda gelsin,har telesirik..
Günel hevessizce gelib arxada eyleşir...Anar onun elinde telefonun işığının yandığını görüb:
-Özel heyatı axşama saxlayın Günel xanım...İndi burda anam ve men varam...Ayıbdır

<< 1 2 [3] 4 >>