çekilir..
-Bilirem..Meni istemirsen.Amma seni sevirem,meni de anla..
Ayten eseble:
-Anar bey,xahiş edirem!
Anar onun bu sert cavabına qaşlarını çatıb ona daha da yaxınlaşır..Onun qolundan tutaraq..
-Başqası var?! He?! Cavab ver!
-Buaxın qolumu!!!
Anar onun qolunu buraxıb sakit sesle:
-Bağışla..Seni incitmek istemedim..Bu aralar biraz yorğunam.Eseblerimde gergindir..”Samirde sağ olsun evlenmeye vaxt tapdı”...
Bu cümle Aytene gülle kimi deyir...O dolan gözleri ile birden Anar baxıb,tutulmuş ve eşidilmeyecek sesle:
-Ne?....
-Sen yaxşısan? Ayten?
Ayten celd otaqdan çıxıb ayaqyoluna enir...Dizlerinin boşaldığını hiss edib yere çökür.Elini ağzına aparıb hönkürtü ile ağlayır..İçindeki bütün ümidlerinin,xeyallarının,duyğularının yox olduğu üçün ağlayır..Artıq onun olmayan Samir üçün,sevdiyi üçün ağlayır.....İçinde qalan,üreyinde gömdüyü sevgi üçün ağlayır..Onu bu acılara mehkum ,üreyini param-parça eden bextsiz sevgisine ağlayır..........
Sunay gözlerini açıb yataqdan qalxır..Perdeleri aralayıb güneş şüalarını içeri salır.Paltarını deyişib aşağı enir.Samirin otağının qapısını ehmalca döyüb gözleyir.Lakin ses gelmediyi üçün qapını br qeder aralayıb içeri baxır..Samir özüne mexsus terzde üzü üste yatmışdı.Sunay içeri keçib,ayağının ucuyla yatağa yaxınlaşır.Ona bir qeder baxıb,elinin tersi ile onu küreyine toxunaraq üzü aşağı sürüşdürür..Samir bunun tesirinden olaraq üzünü turşudub yerinden terpenir..Sunay tez geri çekilib ,otaqdan çıxır..
Metbexe gelerek soyuducunu açır.Pendir,süd ve bir neçe yumurta çıxararaq masaya qoyur....
Ayten üzüne su vurub sakitleşmeye çalışsada içnde rahat ola bilmirdi...Eslinde bunu qebul ede bilmirdi...Salfeti götürüb gözünde yayılan karandaşı silerek dehlize çıxır..Otağına geldikde Anar uox idi..Orada ne qeder müddet ağladığını bilmirdi amma işçiler nahara enmeye hazırlaşırdılar...
Günel telefonunun zeng çaldığını görüb götürür..
-Eşidirem..
-Necesen Geünel?
-Yaxşıyam,sen?
-İlk defedirki menim ehvalımı
Hii ne cox bölüm yazibsiz cox sagolun.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç