Bilirsenmi?.. Yad bir hiss var mene.. Unutmaq deye acı bir duyğu..
O gün gelecekdi elbet.. Hiss etmişdim sanki meni terk edeceyini..
Ayrı qalacağımızı evvelceden hiss etmişdim.. Bilirdim ki, bir gün bu eşqin sonu gelecekdi.. Bilirdim ki,bir gün heyat mene seninle olan xoşbext günlerimiz yerine,acı bir sensizlik bexş edecekdi..
Ve o gün geldi..Eslinde çetin olan yoxluğunla barışmaqdır.. Nece qalacam men sensiz? Nece dözecem bu acıya?.. Nece axı nece?..Yoxluğuna edeceyim heç bir şey yox..
Güc,taqet yoxdur artıq..sadece ağlaya bilirem.. Başqa heç ne gelmir elimden.. Gel ki,indi unudum seni..
Gel ki, ayrı qalım senden.. Amma indi söyle.. Beden ruhdan nece ayrı qala biler?..
İnsan nefessiz nece yaşaya biler axı..
Canımı elimden alıblarsa ne ede bilerem onu qaytarmaqçün?.. Artıq edilesi heç bir şey yox,amma bir çıxış yolu var unutmaq.. Unuda bilersenmi sen o xoş günleri..
söyle sen öz heyatını nece unuda bilersen?!.. Unutmaq istemirem seni.. Evvelki günlerimi özlemişem..Men o xatirelersiz qala bilmerem..Gel,dön artıq..seni unuda bilmeyecem.. Gel artıq,gel!..

Yoxluğuna yox.. sene,xatirelerimize alışım.. Dön ki,senle olan günlerimize alışım..

Mene bele ezab verme..Mene seni unutmaq mecburiyyetinde qoyma!sevgilim.. sevirem seni.. Ölümüne sevirem..Ve her zaman sevecem..sadece dön..Meni yoxluğuna alışdırma..
Döze bilmirem bu acı duyğuya..Qayıt..Ve yeniden başlayaq bu hekayemizi.. Unutmaq deye hissi arxada qoyaq..sensizliyi geride qoyaq..Sevgilim...