Bir birlerini çox sevirdiler. Heç vaxt
ölümü, ayrıliği ağıllarina
getirmezdıler. Heç vaxt bir birlerini
darixmağa qoymazdılar. Her gün
bitecek kimi bir birlerine daha da
qüvvetli bağlanırdılar, Her gün bir birlerini ilk günki kimi heyacanla
qarşılayardılar. Elece de heyata
inandılar, elece de özlerini aldatdılar.
Bir gün oğlan dünyalar qeder sevdiyi
sevgilisini görüş yerine cağırır. Her
defeki kimi yene de sevgilisi sevine- sevine görüş yerine telesirdi, çünki
canından çox sevdiyi sevgilisi ile
görüşeceydi. Sanki neçe illerdi
gormediyi sevgilisi ile görüşeceydi.
Amma ki hemin sevgilisi ile dünen
görüşmüşdü. Çox darıxırdı. Görüş vaxti gelib catdı. Artiq oğlan
hemişeki yerden her gelen kölgeye
boylanıb sevgilisi sanırdı. Artıq qız da
çatmışdı görüş yerine. Geldi
qucaqlaşıb hersetlerini söndürdüler.
Salamlaşıb hemişeki yol ile üz aldılar. Oğlanin kefi yox idi. Qız hiss eleyirdi
ki, onun ne ise problemi var.
Soruşur: -Heyatım ne olub sene? Cavabinda:Ne olacaq heyatiım heç ne
hemişeki heyecandı ne olmalıdı ki?
Amma ki qız hardan bileydi ki bu gün
canından çox sevdiyi insanla son
görüşe gelibdi. Oğlan cüret edib ona
deye bilmirdi ki artıq anası ona başqa bir qız beyenib ve gelen heftenin bu
günu onun nisşnıdı. Qız bunlardan
bixeber yoluna davam edirdi. Birden
qız dayandı.
Dedi: -Heyatım sene bir söz demek
isteyirem. Oğlan: -Buyur Heyatım.
Qız: -Isteyiremki sabah seninle deniz
sahiline gedek. Denizi seyr edek.
Oğlan üzgün halda: Gederik Heyatim Amma ki imkansiz idi. Çünki sabah o
gelecek nişanlısı ile görüşe cixacaq
idi, anasi bele istemişdi. Oğlan bir gül
dükanının qabağında dayandı. Bir
deqiqe gözde gelirem heyatım dedi
ve getdi. 10 deqiqeden sonra qayıtdı. Arxasında gizletdiyi sari gülü
dünyalar qeder sevdiyi qıza uzatdı.
Qız sarı gülü görüb tutuldu bir anlıq.
Yene hemişeki kimi zarafat elediyini
fikirleşdi. Güle -güle gülü oğlandan
aldı. Heçne demedi. Çünki artıq onu bir zarafat kimi qebul etmişdi o. Oğlan
ise bır kelime

[1] 2 3 4 >>