danışmadan yoluna
davam edirdi. Bir söz deye bilmirdi,
çünki utanırdı bilmirdi ne desin qıza.
Bir 50, 100 metr getmişdiler ki,
birden qız dayandı. Oğlan başın aşağı salmışdı bir söz demek isteyirdi
amma bacarmırdı. Çünki güruru
buna imkan vermirdi. Qız: -Başını qaldır Heyatım ne olub
sene. Oğlan ise istemirdi ki, qız onu
ilk defe olaraq gözleri yaşlı görsün.
Çünki oğlan ağlayırdı. Gözünden
axan yaşları üreyine enirdi sanki. Qız
onun gözlerinin yaşlı olduğunu gördü sanki dünyadan elini üzmüş
bir insana çevrildi bir anda. Elleri
sürüşüb düşdü oğlanın çiyinlerinden.
Dizleri tutmadı ki qaçsın o
cehennemden. Qaça bilmedi. Neden?
Ne üçün? Kim girdi aramiza deyerek ağlamağa başladı qız. Oğlan ise onu
qucaqlayıb bir yerde ağlamaq istedi
amma ki elleri tutmadı. Çünki onu
artıq qucaqlamağa utanırdı. Qız ise
dünyadan küskün kimi gözlerinden
yaşlar süzüle -süzüle donmuşdu ayaq üste. Birden elindeki Sarı güle sataşdı
gözleri onu bir anda gotürüb qırıq -
qırıq etdi. Aradan 30 deqiqe keçmişdi
artiq sakitleşmişdiler. Oğlan
hadisenin nece oldugünü danışırdı
qıza. Anasının sözünden çıxa bilmeyeceyini soyleyirdi acıqlı acıqlı.
Qız ise hemişeki kimi onu yene de
başa düşmeye mecbur idi. Bir -
birlerini hele de deliler kimi sevirdiler.
Ayrılmaq istemirdiler, amma ne
edeydiler mecbur idiler buna. Oğlan ise hele de düşünürdü -iki seçim
qarşısinda qalmışdı. Sevgilisi yoxsa
Anası. Bir terefde onu dünyaya
getiren anası bir terefde de onu
tanıyıb yeniden doğulmuş kimi olan
sevgilisi. Bir qerar vere bilmirdi. Axı bu qızı tek buraxıb gede bilmezdi,
çünki onu çox sevirdi.Qız da onu çox
sevirdi. Amma artiq ellerinden bir şey
gelmirdi, Ayrılmalı idiler....... 8 il sonra....
Qız heyat yoldaşı ile parka çıxmışdı,
gezirdiler, amma qız bu 8 il erzinde
bir saniye bele olsun keçmiş
sevgilisini ağlından ata bilmirdi. Hele
de onu ilk gün ki kimi sevirdi. Oğlanda onun kimi. Heyat yoldaşını
heç cüre seve bilmirdi. Çünki onu
üreyine bir ad yazılmışdı o

<< 1 [2] 3 4 >>