yaraşıqlı olsa da
onunla xoşbext olacağına ilk
günden inanmırdı.Geleceyin
bedbext Günayını xeyalında
canlandırdıqca indiden öz
taleyine acıyırdı.Atasının
vefatından sonra onların
evinde “ağalıq” eden, guya
onların yaxşılığı üçün çalışan,
eslindese onları daim
nezaretde saxlayıb idare eden
Selime demek olar her
heftenin iki günü onlarda
olurdu.Günay nişanlısıyla
yemeye gedende de onlarla
gedirdi.Qızı tek buraxmamaq
adıyla çıxsa da meqsedi
özünü indiden göze soxmaq,
Günaygilin ailesinde esas
adam olduğunu göstermek
idi.Ceyhun her ne qeder
qısqanc, kobud olsa da
sexavetli idi.Bayram olub-
olmamasından asılı olmayaraq
Günaya tez-tez hediyyeler
alardı.Selime daha çox buna
göre onları tek
buraxmırdı.Ceyhun bazarlıq
edende özüne de nese
aldırmaq üçün.Heç o özü
aldırmasaydı bele Ceyhun
Günaya nese alanda onu da
unutmurdu.Bir sözle çox
hiyleger ve etrafında her
kesden istifade etmeyi
bacaran bir tip idi bu Selime.
Hemişeki kimi Gülnaz işde,
Orxan mektebde, Günaysa
evde tek idi.Gülnazın evde
olmadığını bile-bile bu vaxt,
seher açılan kimi gelib
yene.Görünür bu defe Günaya
göre gelib. Bir az ordan
burdan danışıb eve göz
gezdirenden sonra üzünü
Günaya tutdu:
-Qızım, Günay, sene bir işim
düşüb.-Mülayim, bir az da
kövrelmiş sesle dedi.Adeti
idi, kimese işi düşende rola
girmeyi yaxşı
bacarırdı.
–Nese olub, Selime
bibi?
-Amma gerek söz veresen ki,
indi sene deyeceklerim
aramızda
qalacaq.
–Heç anama da
demeyim?
-Yox, sonra ne vaxtsa özüm
deyerem.İndi
bilmesin.
-Axı ne
olub?
-Mene pul lazımdır.Girovçün
qızıl isteyirler.Menim
qızıllarım qalmayıb.Hamsını
satmışıq.
-Ele anam da sizin
kimi.Atamdan sonra bütün
qızıllarını satdı.Eyni
veziyyetdeyik biz de.Size
nece kömek ede bilerem,
Selime
bibi?
Selime hiyleger olduğu qeder
de acgöz ve eoqist
idi.Rehmete getmiş
qardaşının ailesine kömeklik
etmemesi bir yana, hele
onlardan da nese umması en
aşağı hereket idi.Ele
Günaygilin qonşuları da bu
sebebden

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>