onunla
salamlaşmırdılar.Gülnaza da
meslehet görmüşdüler ki,
xoşluqla onu başından
etsin.Dilsiz-ağısız fağır
Gülnazsa bunu
bacarmırdı.Buna göre de onun
evinde hele de baldızı
hökmranlıq edirdi.Göresen
indi ne keleyi vardı
bunun?
-Üzüyünü ver mene, bir aya
qaytaracam.
-Satacaqsız üzüyümü?Axı bu
menim nişan üzüyümdür.Hem
de Ceyhun berk-berk tapşırıb
ki, üzüyü barmağımdan
çıxarmayım.
-Ay qız, narahat olma.Ne
satmaq?Satmayacam.Borc
evezinde girov qoyacam.Bir
aydan sonra borcu qaytaran
kimi üzüyünü de geri
alacam.
Günayı razı salanadek bir
xeyli dil töken Selime
nehayet bir neçe brilyant qaşı
olan nişan üzüyünü ondan ala
bildi..
...İki ay keçse de üzükden
hele xeber-eter yox idi.”Bu
hefte alacam”, “Bu qeder
gözlemisen, bir-iki gün de
gözle” deye-deye günleri
yola veren bibinin deyesen
üzüyü qaytarmaq fikri
deyesen yox idi.Növbeti
görüşlerin birinde Ceyhun
Günayın barmağında nişan
üzüyünü görmeyib qezeble
soruşdu:
-Hanı üzüyün?Sene
dememişem üzüyü
barmağından çıxarma?Nışanlı
qızın üzüyü hemişe
barmağında olmalıdır.Yoxsa
onun nişanlı olduğunu hardan
bilsinler?Belke özünü subay,
serbest göstermekdi
niyyetin?
Günay bu sualı çoxdan
gözlese yene de özünü
itirdi.Ne deyeceyini
bilmedi:
-Üzüyü...itirmişem..-gücle
deye bildi.İlk defe yalan
danışdığı üçün
qızardı.Gözlerini gizletmeye
çalışdı.Bunu Ceyhun da hiss
etdi.
-Bes mene niye dememisen?
Harda
itirmisen?
Yalanını davam etdire
bilmeyeceyini gören Günay
her şeyi olduğu kimi
danışmağa mecbur
oldu.
-Seni heç tanımamışam
men.Bir yandan yalançılığın,
bir yandan özbaşınalığın üze
çıxdı.Bu gün menden xebersiz
üzüyünü girov qoyan sabah
erinden xebersiz çox şey ede
biler.Bundan sonra sene nece
inanım men?Daha ne o üzük
lazımdır mene, ne de sen.Çıx
get.Seni görmek
istemirem.Redd ol!!!-Ceyhun
hirsinden dili-dodağı ese-ese
heç özü de bilmirdi ne
danışır.Günayınsa qorxudan
eli, ayaqları esirdi.Ele hey
ağlayırdı.Onu göz yaşları da
Ceyhunu

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>