Qefil ve aramsız çalan telefon
zengi Günayı xeyaldan
ayırdı..Zeng eden refiqesi Anita
idi.Telefon söhbeti hemişeki kimi
qısa çekdi.Anitayla sağollaşandan
sonra yene keçmişine qayıtmaq,
xatirelerini yeniden oyatmaq
istese de fikrini heç cür
cemleşdire bilmedi.Eh, bu Anita
da vaxt tapdı da zeng etmeye?
Sanki uzun illerdir görmür
onu.Heç bir saat deyil ee
ayrıldıqları.Heç bir işde özü tek
başına qerar vere bilmez.Az qala
her addımında Günayla
meslehetleşir..Esl adı Annadır.Ata
nenesinin adı olub Anna.Nenesinin
üzünü görmeyib.Heç atası da
görmeyib onu.Anita da
Azerbaycandan idi.Milleti rus olsa
da Azerbaycandan olması ve çox
acı heyat yaşaması onu Günaya
daha da yaxınlaşdırmışdı.Yaş
ferqleri az idi.Günaydan bir, ya iki
yaş kiçik olardı.
Anita uşaq evinde
böyümüşdü.Anası rehmete
gedenden sonra atası onu kiçik
qardaşı Vasya ile birlikde uşaq
evine getirmişdi.Onu da qınamaq
olmazdı.Burada qohumları yox
idi.Bütün gün işde olurdu.Hem de
ilk vaxtlar tez-tez onlara baş
çekmeye gelirdi.Bir günse atası
onları görmeye gelende yolda
maşın vurur.Dünyasını
deyişir.Hemin gün bayram
idi.Yadında deyil hansı bayram
olduğu.Birce o yadında qalıb ki,
hemin gün geceyedek gözü yolda
qaldı.Bütün uşaqlar yatsa da Anita
ile Vasya pencerenin qarşısından
çekilmediler.Ele oradaca yuxuya
getdiler.Seheri gün müdür onları
çağırıb atalarının artıq vefat
etdiyini deyende de ona inanmaq
istemediler.Anitanın heyatındakı
çetinlikler, yaşadığı dehşetler ele
o günden sonra başladı.
Kimsesizlik, valideyn sevgisinden
mehrum olmaq, bir insanın bele
seni xatırlamaması-bütün bunlar
Anitanın kiçik qelbini çox sıxsa da,
her gece bu üzüntünün tesirinden
gizli-gizli ağlasa da bunu
qardaşından gizletmeye çalışır,
onun yanında deyib-
gülürdü.Qardaşına hem bacı, hem
ana olmuşdu Anita.On üç yaşı
olardı.Uzun, düz, sarı saçları,
hündür boyu, güler üzü,
gözlerindeki parıltı onu yaşıdlarına
nisbeten daha böyük ve cazibedar
gösterirdi.Xasiyyeti de ele
görünüşü

[1] 2 3 ... 5 >>