zaman gel men de
qoşulum sene, birlikde fikir
edek.Daha tez düzelsin işimiz.-
Yarı zarafatla dediyi sözlerle
teselli vermeye çalışsa da tezlikle
neyinse düzeleceyine özü de
inanmırdı.Eldarsa yene de
susurdu.Stolun süfresini deyişib
çay getirmek üçün metbexe
keçdi.
-Gel yanıma, Günay.Heç ne lazım
deyil.Zehmet çekme.-Bayaqdan
susan Eldar nehayet dillendi.
-Şirniyyatsız, mürebbesiz de olsa
sene öz ellerimle, sevgiyle
hazırladığım isti çay
getirirem.Birlikde içek.Ne olsun
ki, evvelki kimi restoranlarda şam
etmirik, gezmeye
çıxmırıq.Bunların heç biri
menimçün vacib deyil.Esas senin
yanımda olmandır.Tezece süzdüyü
pürrengi çayın etri otağa
geldi.Elindeki çay süzdüyü
fincanları stolun üstüne qoyub
Eldara yaxınlaşdı.Eli ile saçını
qarışdırıb yanaqlarından
öpdü.Günay heç vaxt bu qeder
nevazişli olmamışdı.Bu gün ne
bayram idi, ne de xüsusi
gün.Sadece Eldarın fikri,
susqunluğu artıqca o da
mehribanlıını artırmağa
çaışırdı.Onu ele hey şirin sözlerle
ezizleyirdi.Sevgi dolu
baxışlarından da hiss olunurdu
Eldara nece bağlandığı.Eslinde çay
bir behane idi.Eldarla maraqlı vaxt
keçirmek, söhbetlerle başını
qatmaqla onun özüne
qapanmasının qarşısını almaq
isteyirdi.
-Dedim axı çay istemirem.Heç ne
istemirem.İştahım yoxdur.
-Yaxşı, canım.İstemirsense
içme.Amma gel otur burda,
yanımda.-Stolun etrafındakı kiçik
stullardan birini yanına çekib ona
oturmaq üçün yer gösterdi.Gel
yanıma, men içerem senin de
evezine.
Ha çalışsa da onun üzünde bir
tebessüm yarada bilmedi.O
güldükce Eldar bir o qeder
ciddileşirdi.Üzü daha çox
tutqunlaşırdı.Sanki Günaya nese
demek isteyir, amma cesareti
çatmırdı.Bunu Günay da hiss
etdi.Eldarı yanına getirib onun
gözlerine daha yaxından, diqqetle
baxanda. Deyilmemiş sözlerini
dile getirmekde çetinlik çekdiyi
onun gözlerinden yaxşı oxunurdu.
-He, canım.Eşidirem.Buyur.
-Ne?-Qefil ve birbaşa verilen
sualdan bir anlıq duruxdu..Amma
bu sual ona hem de bir az cesaret
verdi.Ne eşitmek

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>