Beş
yaşından küçe heyatı keçirmeye
başlayıb. Evvel dilençilikden
başlayıb. Günlerin birinde yoldan
öten varlılardan birinin diqqetini
çekib. Bu yaraşıqlı uşağa dilençilik
kimi çirkin işi yaraşdırmayan varlı
qoca onu öz yanına aparıb...
Övladı olmayan qoca onu
övladlığa bele götürüb. Bir
müddet sonra ev sahibi vefat
edenden sonra varlı qocanın bütün
malı-dövleti Soltana qalır. Bu gün
şeherin en varlı şexslerinden biri
idi. Uşaqlıqda çox ac qaldığı üçün
bu aclıq qorxusu daim onu izledi.
Yaşamaq üçün, pul üçün, bu
seviyyeye çatmaq üçün enişli-
yoxuşlu çox yollardan keçdi. Tebii
ki, bu yolar ele de hamar, düz
yollar deyildi. Küçede tekbaşına
böyüyen uşaq hara, düz yol hara.
Eyri yollarda öz cığırını tapıb
addımlamağa başladı. Böyüyüb eli
pula çatanda bele uşaqlıqdan beri
onu terk etmeyen aclıq qorxusu
yene içindeydi. Ele hey qazanmaq,
qazanmaq isteyirdi. Şeherde bir
neçe oteli vardı. Her birini de
etibarlı, sınaqdan çıxardığı
adamlarına tapşırıb özü ise
günlerini eylence ile, seyahetlerle
keçirerdi. Arada otellere baş
çekmek isteyende de belece qefil
gelerdi. Bu gün de adeti üzre adi
zamanlardakı kimi geldi. Yeni bu
onun qefil olan ilk gelişi deyildi.
Sadece Ömer qorxduğu üçün içine
şübhe düşdü.
Qızlar gedenden sonra içeride
bir xeyli söhbet edib nehayet
otaqdan çıxdılar. Monika qızlarla
getmemişdi. Ömer ona tapşırmışdı
onları gözlesin. Soltan ağanın
qerarını özü eşitsin. Ömer ne
qeder qeddar olsa da Monikanın
ölümünü istemirdi. Birlikde
olduqları dünenki gecenin dadı
hele damağındaydı. Onunla bir az
mülayim reftar ederse hemin
geceler yene de davam ede
bilerdi. Niye de yox? Evvelce
gerek onu döydüyüne göre
qelbini alsın. Sonrası asandı...
Ömer bele düşünürdü. Yarım saat
evvel Monikanı ellerile öldürmek
isteyen ele bil heç o deyildi.
Bayaq onun etibarından sui-
istifade etdiyi üçün yazıq qıza
ölüm hökmü oxuyanda ona bir
xain, satqın gözü ile baxırdısa, indi
bir qadın gözü ile baxmağa
başladı..
Üz-gözü

<< 1 [2] 3 4 ... 9 >>