-Kenan,daniwa bilerik?
-sene xercleyesi zamanim yoxdu Sevinc!
-Kenan,men pewmanam.
Aci aci guldu.
-Gecdi, Sevinc,heyatimda bawqasi var. Uzaq dur menden,deyib pilleleri qalxdi. . .
Ne qeder eylense de,ne qeder xowbext olsa da agli Nazlinin yaninda qalmiwdi Ayxanin. Tez tez saatina baxirdi.Niwan merasimi artiq bitmek uzreydi. Her kes cox xowbext gorunurdu. Cehrayi uzun,ozune cox yarawan bir paltar geyerek saclarini xefif buraraq ciyinlerine tokmuw Cinarenin sanki ucmaga qanadi yox idi. Ele Orxan da ondan geri qalmirdi.
Onlara baxdiqca sevincden kovrelse de ferehlenirdi. Bacisinin mehz dostunun ailesine qismet olmasi bir bawqa xowbextlik idi onuncun.
Ailelerinin raziliqi ile merasimi oz heyetlerinde,hovuzun kenarinda tewkil etmiwdiler.
Qalxib iceri kecmek isteyende anasi ardiyca yuyurub ozunu ona yetirdi.
-Ana...deye daniwmaq isteyende qadin mane oldu.
-Nazlinin yeri gorunur,ogul,deyib oglunu ardiyca metbexe cekdi.Ayxan teeccublendi.
-Al bu niwan yemeklerini,Nazliya apar.Oz elimle hazirlamiwam hamisini,deyib elindeki Torbani ogluna uzatdi.
-Menim qaygikew,mehriban anam. Canim anam,deye Ayxan anasina sarildi. . .
-yaxwi,yaxwi,qizi gozletme,teles,deye Meryem gulumsundu.
Ayxan celd cixiwa yuyurdu. . .
Nazlinin yanina catanda qiz yatmamiwdi.
Otaginin penceresinden heyete baxirdi. Ayxani gorcek sevincden olmali ki gozu yawardi. Kenara cekilib ozunu qaydaya saldi.Sonra qapini acaraq ele astanadaca onu gozledi.Ayxan ona catanda hec ne dememiw boynuna sarildi.
Ayxan artiq buna aliwmiwdi. Elini qaldirib qizin saclarini oxwadi
-Sensiz cox darixmiwam.
-Yanindayam...Ayxan picildadi.-Hemiwe yaninda olacam daha,deyib kenara cekildi.
-Bax,anam senincun yemek hazirlayib. Gel otur.
Nazli gulumsunub eylewdi..Ayxan hevesle elindekileri masaya duzdu...
Gecenin sessizliyini boceklerin esrarengiz piciltisi pozurdu.
Ayli-ulduzlu,buludsuz sema hovuzda oz eksini tapmiwdi.
Ayxan yata bilmeyib heyetde geziwirdi. Yuxusu pozulmuwdu. Eslinde,fikirler

<< 1 ... 103 104 [105] 106 107 ... 157 >>